Bilmirem, ne edirsen et, xeberdar et" - deyib metbexden çıxdı. Melek Laleye teref çönüb "Bir gün bunlar mütleq öz hedlerini bilecekler" - deyib yumruqlarını sıxdı.
***
Miray otaqda sessiz-semirsiz qutudan çıxardığı el işi olan resmlerine baxırdı. O, içinde yığılmış, qalaq-qalaq olan sözleri resmlerinde gösterirdi. Resmleri onun iç dünyasını, ne düşündüyünü, hüznünü, kederini, iztirabını bildirirdi. Elinde tutduğu çerçive üzerinde barmaqlarını gezdirdi. Qara bir tablodur, içerisinde ağ rengin ehate olunduğu diqqetle baxdıqda kiçik bir uşağının yanağından axan göz yaşlarının qaraltı içerisinde bulanıqlıq yaratması tesvir olunmuşdu. Diger bir çerçiveni eline alıb baxdı, kiçik bir qız uşağının al-elvan, güllü-çiçekli, yaşıllıqla dolu bir yerde çeperlenib qalmasından çekilmiş bir resm. Başını qaldırdıqda qarşısında evvelce hardasa gördüyü ancaq heç cüre xatırlamadığı gözel bir üzlü qızla rastlaşdı. Qapının qarşısında dayanıb bir şeyler demeye, izah etmeye çalışdığı gözlerinden başa düşülürdü. Miray xefif gülümsünerek qarşısında bu heyecanlı özüne diqqetle baxan qıza cesaret verdi. Melek bu gülümsemeden destek alaraq asta-asta danışdı: "Salam, Miray xanım, men Melek, evin çalışanlarından biriyem, ananız - Cannur xanım ve atanız- Heşim bey sizi seher yemeyine gelmeyinizi bildirdiler". Miraya yaxınlaşıb, her ehtimala qarşı dediklerini vereqe yazdığı kağızı uzatdı. Miray açıb içindeki yazıya baxarken dodaqlarından oxuduğu sözler olduğunu anladı. Meleye baxaraq xefif gülümseyib, başını tesdiqleyerek salladı. Melek otağı terk etdikden sonra güzgünün qarşısına keçib, qara şalvarına, ağ köyneyine, küreklerini örtecek şekilde açıq qoyduğu saçlarına baxdı. Bu veziyyet ile Poladovların adına yaraşdırmadıqlarını bilirdi. Onsuz her halda o Poladovların her zaman göz önünden gizletdikleri qüsurlu qızları MİRAY POLADOVADIR. Pillekenlerden düşerek divarları süd rengli, divanı, kreslosu, stol-stulları, xalçası qehveyi, qapılarının, döşekçelerinin, perdelerin bordovu rengli olan özüne

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>