vererek derinliklere daldığını görürdü. Ve atasına baxaraq heveslenib resmler çekirdi. Ancaq resmlerinde xoşbextliyin tecessümü yox idi. Ancaq tek qalan ata, anasının arxası ile baxan balaca uşaqlar, yarpağı xezan olmuş ağaclar, ölmüş quşlar, qış feslini eks etdiren quraqlıq - bu cür neqativ şekiller çekerdi...O vaxtdan hislerini şekillere yansıdaraq çekmeyi öyrenmişdi.
Gece artıq düşmüş, hava qaralmışdı, amma Mirayla heç kim hele de maraqlanmamışdı. Saatlarla eyni veziyyete oturaraq kiminse yanına gelmesini gözledi. Hemişe bele olurdu, ve axırda özü tek başına buz tutmuş bedeni ile otağına keçerdi. Melekde burada olmadığından lap çox darıxardı.
Başını dizlerinin üzerinden qaldıraraq ona baxan hündür boylu, qara geyimde olan iki bedene baxdı. Evvelce onun sadece ağacların kölgesi olduğunu düşünse de, Miraya yaxınlaşaraq ona neheng kimi tesir bağışlayan adamlardan qorxaraq: "Ataaaa!!!" - deye qışqırmağa başladı. Ancaq onun kiçik balaca bedeni burnuna tutulan parça ile taqetden düşerek, gözlerini qaranlığa yumdu...
***
4.Bölümün sonu...
Yazar: Anisa S-va

<< 1 ... 9 10 [11]