Oxuyun mence esil sevgi bu olmalidi!Bir-birini canlarında cox seven genclerin qovuşmalarını aileleri istemirdi.Gencler bir-birlerini o qeder cox sevirdilerki ayrıla bilmirdiler.Bu sebebden qız çox fikirli idi.Yolla gederken qarşına yaxın refiqesi bele çıxsa tanımayacaq qeder fikirli idi.Günlerin bir günü yolu qarşıya keçende qeza baş verir.Yarası ağır olduğu üçün yerindece keçinir.Bu xeber aileye gelib çatır.Qızın anası kederden xestelenerek xestexanaya aparılır.İki gün sonra xeber oğlana çatır.Oğlan inana bilmir.Şoka düşür. Qızın defn merasimine oğlan gelir amma tanınmamaq üçün uzaqdan göz yaşlarını içine axıdaraq ağlayırdı.Her gün teze oldığı qızılgülleri sevgilisinin mezari üstüne qoyub,şeklini öpüb eve qayıdır.İster qış ister yay olsun onu soyuq mezarında yalnız buraxmır.Bir gün qızın anası qızının mezarını ziyarete gelir ve görürkü mezarın üzerinde teze qızılgüllervar.Fikirleşir yeqin quhumlardan biri ziyaret edib.Qızın ölümünün 40-cı gunu oglan qızın mezarını zıyaret edir.Mezarı qucaqlayaraq heyata gözlerini yumur.Günorta qızın anası mezarı ziyaret edende mezarın üzerinde kiminse olduğunu görüb ora yaxınlaşdı.Gelende gördüki qızın canından cox seven sevgilisi.Ana onların qovuşmalarına mane olmağına peşman olsada artıq onların heç biri heyatda yox idi...