"Qanadi Qirilmiw Melekler"
Goyun yuksekliklerinde agappaq bir dunya vardi. Bu dunyada pambiq kimi yumsaq buludlarin ustunde balaca, qeseng evler vardi. Bu evlerde sipsirin korpeler yasayirdi. Her terefi gozel qoxu burumusdu-korpelerin qoxusu. Her terefden qigilti sesleri, korpe gulusleri esidilirdi. Bu gun hava gozel idi. Korpeler ayaqlarini sallayib, buludlarin ustunde oturmusdular. Birden uzaqdan birinin geldiyini gorduler. Buludlara teref uzanan yolda balaca, laaap balaca bir korpe gelirdi. Ayaginin biri yox idi. Qollarinin ikisi de kesilmisdi. Basindan qan axirdi. Cox yorgun idi korpe. Cox aglamisdi korpe. Dunyadan qayidirdi korpe. Gelib buludlarin yanina catdi. -Hardan gelirsen? -Dunyadan. -Niye qayitdin? -Meni istemediler. -Bes, ayaqlarina, qollarina ne olub? Korpe yerde oturub siyrilmis boynunu yana eydi. Qan damcilari sixilib uzu asagi suzulmeye basladi. -Atamla anam meni cagirandan sonra yere endim. Anam qarninda menim ucun rahat yataq duzeltmisdi. Orda gunlerim gozel kecirdi. Anam meni sigallayir, ezizleyirdi. Deyirdi ki, yolumu sebirsizlikle gozleyir, meni coxxx, lap cox isteyir. Anama guvenirdim, onun qarninda xosbext yasayirdim. Atam da meni cox sevirdi. Anamin qarnindan opub, bu sonsuz sevgiye gore meni kovreldirdi. Men ferehli idim, umidli idim. Isiqliga cixandan sonra onlarin agilli balasi olacaqdim, onlar hemise menimle fexr edecekdiler. Men boyuyub cox meshur bir yazici olacaqdim, kitablarim dunyanin dord bir yanina yayilacaqdi. Atamla anam her yerde hormetle qarsilanacaqdi. Men insanlari, ailemi cox sevecekdim. Butun bunlari onlara demeye o qeder telesirdim ki! Amma bir gun atamla anam daha meni sigallamadi. Anamin icine axitdigi goz yaslari menim ustume tokuldu. Az qala bogulacaqdim. Yalvarib, onu sesledim, daha aglama, dedim. Meni esitmedi. Sonra men de agladim. Buzusub, soyuqdan tir-tir esmeye basladim. Seheri gun bedenime deyen soyuq bir seyden diksinib oyandim. Agridan sesim geldiyi qeder bagirdim, ayaqlarim kesilende atami, qollarim

[1] 2 >>