silkelemeye başladı. Dediklerinin heç biri qızın beynine girmirdi ki, girmirdi. Gözleri ancaq sevdiyinin dodaq artikulyasına cemleşmişdi. Amma eşide bilmirdi. Sanki kar olmuşdu birden. Sevdiyinin gözleri ile qarşılaşdığı an dünyası qaraldı. Nifret!
-Nicat...-göz yaşları içinde boğula-boğula zorla birce sevdiyinin adını deye bildi.
-Sus! Bir daha adımı ağzına alma! Eşidirsen?! Bir daha!
-Axı...
-Men gözledim. 3 gün gözledim. Gelmedin. Demeli qehbesen!
Eşitdiyi son sözler qulaqlarında defelerle eks-seda verdi. Elelxüsus ona ünvanlanmış “qehbesen” iftirası. Beyni donmuşdu sanki. Düşünmek iqtidarı elinden alınmışdı.
Nicatın ona şille çekmesi ve kobud şekilde itelemesi sehnesi. Onun süretli gedişi. Ayağa qalxmağa çalışması, amma her defesinde gücünü itirerek yere yıxılması. Dayanmaq bilmeden axaraq süretlenen göz yaşları. Etraf toran şekilde.İnsanların ona zillenen baxışları. Kiminse ona teref qaçaraq qolundan tutub ayağa qaldırması. Huşunun itirilmesi...
...“Eleonora”nı öz sehirli öpüşlerine ve toxunuşlarına qerq eden Fexreddin gülümsünüb küreyi üste uzandı. “Eleonora” başını onun sinesine qoyub barmaqlarını sinesinde gezdirmeye başladı.Soruşub öyrenmek isteyirdi. Dirseklenib üzüne tamaşa etmeye başladı.
-Soruuş Baxmaqla heç ne öyrene bilmeyeceksen,-Fexreddin astaca deyib sade gülümseme etdi.
-Senin haqqında yayılan efsaneler ne qeder doğrudur?
-Qadınları yaxşı tanımağım? Sen ki özün gördün bunu. Men bir qadını qoxusu, toxunuşu, öpüşü, sesi ile tanıyıram.
Fexreddin özüne daya verib qalxıb eyleşdi. Yastığı düzleşdirib küreyi ile arxaya söykendi.
-Atam ölkenin önde geden politoloqlardan biri,anam ise universitet professorlarından biridir. Biz 3 uşaq- men-Fexreddin, qardaşım Faiq, bacım Nurane elit aile terbiyesi almışdıq. Men de atam kimi politoloq olmağı arzulayırdım. Qardaşım Faiq cerrah, bacım Nurane ise biznes-ledi. Atam menim qerarımdan xoşhal olub sevincinden uçmağa qanad axtarırdı. Mektebi Bakıda bitirib xarice oxumağa yollandım. Yaraşıqlığımdan

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 33 >>