da bundan memnun qalaraq daha artığını teleb edirdi...
...”Eleonora” axşama qeder evden çöle addımını atmadı. Fexreddinle yaşadıqlarını beyninden silmek isteyirdi. Divanda eyleşib gözlerini bir nöqteye cemleşdiren “Eleonora” sessizce göz yaşı axıdırdı.
Axşam “sahib”inden gelen zengle hazırlaşıb evden çıxdı.Onun kabinetine teşrif buyurub eyleşdi. “Sahib”inin olan-qalan diqqeti onun üzerinde idi.”Eleonora”nın qayıdışından sevinirdi, amma onun halındakı quruluöun, soyuqluğun miqdarının artımını gözleri ile görün anlayırdı.
-Mene tapşırılan işiniz yoxdursa, icazenizle geirem,-deyib ayağa qalxdı.
-Var eslinde.
-Buyurun.
-Gel bura.
“Eleonora” ona yaxınlaşan kimi kobud şekilde masada olan-qalan ne vardısa bir kenara tulladı. “Eleonora”nın çiyninden yapışıb masaya uzadaraq onu öpmeye başladı. Qarşılığını ala bilmedi.
-Ne olub sene?!-qezeble soruşdu.
Sualı cavabsız qaldı.”Eleonora”nın bomboş gözlerini izleyib barmaqlarını onun çenesine keçirtdi.
-Emr ediremse, tabe olmalısan. Vecime deyil ne yaşamısan!-kobudcasına bildirib tekrar dodaqlarına yumuldu.
“Eleonora” elleri ile “sahib”ini sinesinden iteleyib masadan döşemeye düşdü. Heç ne demeden qapıya doğru addımını atmışdı ki, qezebinden partlayan “sahib”i kobud şekilde bileyinden yapışıb kabinetinin gizli otağına sürükledi. Yatağa atıb ağırlığını üstüne saldı. Eynindeki geyimi cırıb bedenini öpüşlere qerq etmeye başladı. “Eleonora” qapalı gözleri arasında süzülen seli engelleye bilmedi. Onun hereketsizliyinden bezen “sahib” boğazından yapışdı.
-Ağlamağı kes!!!
Telesik özü de soyunub “Eleonora”nın ayaqlarını aralayıb beline doladı...
...Dinaranın geceki emeliyyatından razı qalan “ağa” seher tezden onu evden çıxardıb maşına mindirdi. Beyni tekrar işlemekden imtina etmişdi. Şüursuz qalmışdı. “Ağa” onu başqasına satdı. Adını heç vaxt bilmediyi “sahib”ine...
...”Eleonora” yataqda eyleşib cırılmış geyimine tamaşa edirdi.”Sahib”inin ona verdiyi teze don stul başında idi.Ayağa qalxıb geyinmeye başladı.”Sahib” çoxdan

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 33 >>