evliliyi olmasaydı...Faiq eminin el-qolu açılmağa başladı.Evveller iş sahesinde qazana bilmediyi uğurları qazanmağa başladı...Xalam ise Almaniyaya yerleşdikden sonra orada diasporada çalışmağa başladı...
...Bugün iş günü deyildi...Men adeten müasir geyinmeyi sevenem. Mekteb vaxtı birge oxuduğum qızlardan biri men zeng vurub eylenmeye devet etmişdi.Men de dardan da dar, üstünde kesikleri olan cins şalvarla sade koftamı geyinib saçlarımı açıq buraxdım.Saçlarım ince olduğundan uzun saxlamırdm.Çiynime qeder idi.Sadece işde yığırdım. Sade makijay edib çantamı yoxlayıb doldurmağa başladım. Babetleri sevmirdim, boyum 160-a yaxın olduğu üçün uzun daban ve ya tanqetkalarla dolu idi “qarderob”um. Tanqetkaların içinden beyendiyimi seçib geyindim.Evden çıxanda telefonuma zeng geldi.Ekranda Orxanın adı ggöründü.Başa düşdüm ki, yaxınlardadır.Zengi qebul etmekden başqa çarem qalmadı.
-O ne geyimdir geyinmisen?!-az qala qezeb püskürürdü.
-Ne olub geyimime?!-özümü itirmek mene xas deyil.
-Hele bir soruşursan da!...
Nehayet ki, uzaqdan onun silueti göründü. İri addımlarla yaxınlaşıb mene baxdı.Telefonumu qapadıb çantama buraxaraq vecsiz şekilde ona baxdım.
-Sene ne?!...
-İndi göstererem “Sene ne”ni!-deyin bileyimden tutub maşınına doğru aparmağa başladı.
Özümde güc tapıb ondan azad oldum.
-Menimle bele reftar etmeye ixtiyarın yoxdur, Orxan!...
Menim soyuq terzde çatdırdığım xeberdarlıqdan mı, yoxsa özümü vecsiz aparmağından mı, Orxanın üzü bozarmağa başladı.Hetta boğazındakı damarların gerildiyini gördüm.
-Nermin, hara gedirsen?! Hele üstelik bu geyimle?!...
-Eylenmeye...
-Hara?!...
Menim ağlıma ne geldise celd maşının qapısını açıb eyleşdim.
-Apar meni, deyib qapını bağladım.
Üzümde hiyleger ifade vardı....Yol boyunca heç birimiz 1 kelme kesmedik.Orxan bacardığı qeder özünü soyuqqanlı aparmağa çmalışırdı.Men ise vecsiz kimi görünsem de azacıq narahat idim.Ya bu adam birden manyaklaşsa...?!....Allah uzaq elesin!...
Ve nehayet ağzını gücle de olsa açıb söz soruşmağa

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 31 >>