nail oldu.
-Hara?!...
Dilucu eylence merkezinin ünvanını bildirib ona baxdım.
-Kimler olacaq orda?!...
Vau! Qısqanclıq notları güclenir getdikce...
-Qızlar ancaq...
-Hansı qızlar?!...
-Sinif yoldaşlarım...
Deyesen menim “açıqlama”mdan sonra azcıq da olsa rahatlşadı.
-Sen onlarla görüşe gedende bele geyinmeye mecbursan?!...
Men cavab vermeyib sadece başımı buladım.Yene salona sessizlik çökdü...Maşın gelib merkeze çatanda mene diqqetle baxdı.
-Ele düşünme ki, sene güvenmirem, sadece senin kimi birinin...-sözünü tamamlaya bilmedi.
-Men nece biriyem ki?!..
-İnsanlara güvenmekden qorxursan,amma güvendiklerin de var ve onlarla vaxt keçirmek xoşdor sene...
Onun analizi dodaqlarımda tebessüm yaratdı. Heç ne demeden maşından enib merkeze daxil oldum...
Gün boyu qızlarla eylensem de Orxanın son halı meni rahat buraxmırdı.Düzdür, xoşuma gelirdi, amma bu “he” demeye esas vermirdi.Xalamqızının başına gelenler meni ele sarsıtmışdı ki, bunu sözle ifade ede bilmirem.İlde 2-3 defe Bakıya teşrif buyuran xalamqızının gözlerinde hamıdan gizletmeye çalışdığı ümman keder vardı.Son gelişi ile Orxanı menim izime salmışdı....
...Artıq eylence bitmişdi. Günortadan xeyli keçmişdi.Mekandan çıxanda onun maşınını görüb teeccüblendim.Bu adam işe getmeyib beyem?! Diqqetle baxanda onun sükanın arxasında eyleşdiyini ve mene baxdığını görüb içimde sanki nese yerini deyişdi.Menimle danışan qızlara fikir vermeden maşına teref addımlarımı atmağa başladım.Salona keçib eyleşdim.
-Senin kimi tanınmağa başlayan iş adamı niye reqiblerine şans versin ki?!-teeccüble soruşdum.
Gözlerini şüşeden ayırıb mene baxdı.
-İşle bağlı hansısa fövqelade problem olmayıb, narahat olma,-sesi de baxışları qeder quru idi.
-Bu ne tondur?!...
-Nece danışmağımı isteyirsen, Nermin?!...
-Orxan, xahiş edirem...
-Sen mene ne etmisen?!...
Özümün de xeberi olmadan onun gözlerine sehrlenmişdim.
-Niye, Nermin?! Niye?! Sadece “niye”sini de, başqa heç ne istemirem...Niye özünü aldadırsan?!...
-Men özümü

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 31 >>