gözlerinden görürdüm ki, bu evlilik zordur...
Anam sözlerini gücle bitirib ayağa qalxdı.Neneme teessüf dolu baxış atıb otağına addımladı.Atam narahat olub onun ardınca getmek isteyirdi .Ele tezece ayağa qalxmışdı ki, telefonu zeng çaldı.Onun nece teeccüblendiyini görüb qardaşım da ayağa qalxdı.
-Ata, ne oldu sene birden? Kimdir zeng eden?
Gözlerini ekrandan zorla qopardaraq neneme baxdı.Zengi qebul edib bir kelme demesi yeterli oldu ki, atamı anlayaq.
-Ramil?!...
İlahi!Ramil emi, 6 ile yaxındır...
Nenem sanki illerin yuxuusndan ayılıbmış kimi stola dayaq verib ayağa qalxa bildi.
-Ne olub ona?!
Atam Ramil emini fiqqetle dinledikden sonra telem-telesik cavabladı.
-Gelirem, Ramil, gelirem,- heyecanla deyib zengi sonlandırdı.
-Ne olub soruşdum!-nenem sesini qaldırdı.
-Zerife xanım, xahiş edirem, ses tonunuzu azaldın..
Anam heyecanla gelib atamın yanında duraraq neneme qezebli baxış atdı.Atam derinden nefes alaraq stulun başına keçirtdiyi penceyi geyinib ara vermeden dedi:
-Faiq xestexanaya düşüb.İşe gederken avtomobille toqquşub...
Davamını eşide bilmedim.Stula çökende gözlerimin dolub daşmağa başladı.Atamla anam telem-telesik, ildırım sürtile evden çıxıb getdikden sonra qardaşımın kinayeli sözüne özüme qayıda bildim.
-Razı qaldın?!-neneme ünvannlanmışdı.-Deyesen senin istediyin bu idi, nenecan,-kinayenin duzu artdı.
Nenem susmuşdu.Sadece susmamışdı, etrafdan tecrid olunmuşdu sanki.Gözleri batdıqca batırdı, çökdükce çökürdü.Nefes alıb-almadığı bilinmirdi.
Men özümde güc tapıb evden çıxmaq isteyerken nenemin sözüne ayaq saxlamağa mecbur oldum.
-Men...peşmanam...
Artıq çox gecdir, çox..!
Binadan çıxmağa imkan tapmışdım ki, qarşımı maşın kesdi.Dalğınlıqdan özüme nece geldimse qarşımda Orxanı gördüm.Narahatçılıqla üzümü elleri arasına alaraq gözlerime baxdı.
-Ne olub sene?
-U..zaq...la..şaq,-qırı-qırıq dedim.
-Yaxşı, gel,-deyib maşının qapısını açdı.
Maşın bir az yol getmişdi ki, soruşmağa qerar verdi.
-Nermin, ne baş verib?!-sesi sakit idi.
Men

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 31 >>