süretile terk etdi.Nenem yerindece sonub qalmışdı.Anam baş veren olaya pis olsa da nenemin hazırki veziyyetine kinayeli dodaqucu gülümsündü...
Ramil emi geden günden ne az-ne çox 6 il keçdi...
İndi men aile xatirelerini vereqleye-vereqleye az da olsa Orxanın üz cizgilerine nezer salırdım.Sert, telebkar olduğu o deqiqe bilinirdi, amma o gözlerindeki parıltı onun tamam başqa adam olduğunu demeye esas verirdi...
-Nermin xanım, mene güvenin..
-Niye?!-özümegüvenle soruşdum.
-Sadece bir-birimizi tanımalıyıq...
-Bu meselede menim heç kesin ağlına ehtiyacım yoxdur, Orxan bey..
Orxanın deyesen cavab xoşuna gelmişdi ki, mene sirli gülümsedi.
-Bilirem, Nermin xanım...Sizin haqqınızda çox şey bilirem ümumiyyetle..
-Çox şey bilmek mebni tanımaq demek deyil, Orxan bey..
Orxan şerabdan 1-2 qurtum alıb mene baxanda içime titreme düşdü.Amma yene de bunu büruze veredim.Sade tebessümle ona baxıb davamını gözlemeye başladım.
-Niye hamıya “yox” cavabını verirsiniz?! Qıraqdan baxan düşüner ki, yeqin sevgiliniz var...
-1-cisi, milletin ne dediyi menim vecime de deyil. 2-cisi sevgilim-filan yoxdur ve olmayıb da. 3-cüsü ise, Orxan bey, men insanlara o deqiqe güvenecek qeder axmaq biri deyilem, nezerinize çatdırım!...
Men mülayım tonda öz xeberdarlığımı bildirib ona baxdım.Yox, deyesen yene kefine soğan doğramadım.Qısacası bu adamı sındırmaq imkansız idi.Elbette, bazardakı reqibleriondan az-çox çekinirlerse, men ne kareyem ki,onu sındırım?!...
...Seher evdeki gergin ab-havanı hiss edib üzümü aileme tutdum.Qardaşım esebi halda qelyanaltısını edirdi.Nenemle anam yene bir-birlerine “düşmen” kimi baxırdılar.Atam ise durumdan bezmiş ifade ise başını bulayırdı.
-Ne olub?!...
-Heç ne , qızım,-atam könülsüz cavablandırıb masa arxasından qalxdı.
-Men esgerliye gedecem!-qardaşım eseble yemeyini bitirib dedi.
Aydın meseledir.Yene nenem...
-Amma balam menim...
-Nene, gedecem!!!...Sonra arxamca dır-dır danışmasınlar ki, ay, bunda utanma yoxdur beyem?! ..Bunu isteyirsen, nene?! Günü

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 31 >>