BÖLÜM 5.
Miray düşüncelerden Heşim beyin xefif çiyinine toxunması ile ayıldı. Qarışıq baxışlarla Heşim beye baxaraq yerinden terpenmedi. Heşim beyin derin nefes alıb, söze başlayacağını anladığında, içinde baş qaldıran hislere mane ola bilmeyib iller evveli xatırladığından, Heşim beyin yanından düz keçerek zala teref addımladı.
Heşim bey Mirayın bu hereketi qarşılığında üzünde teeccübden doğuran teessürat ile qızının arxası ile zala doğru ireliledi.
Miray zala daxil olarken ona baxan Cannur xanımla rastlaşıb, ehemiyyet vermeyerek pillekenlere teref getdi. Ancaq qefilden geriye doğru çekilmesi ile qarşısında 'ana'sı olan Cannur xanımı görüb, bir qaşını qaldıraraq 'Ne var?'-deyirmiş kimi baxdı.
Cannur xanım Mirayın davranışlarındakı tersliyi görse de, üzerinde durmayaraq: "Atanla qerara geldik ki, yığıncaqda ele davranasan ki, qüsurlu olduğun bilinmesin" - deyib üzüne Mirayı incitmek meqsedile tebessüm yerleşdirdi.
Ancaq Miray Cannur xanımın ağızından çox bele sözler oxuduğundan, ondan çox bele tebessümler gördüyünden önem vermeyerek, ellerini qaldırıb: "Ele bu?" - anlamında işaret gösterdi.
Lakin Cannur xanım Mirayın el hereketlerinden heç ne anlamayaraq, anlamağa çalışan veziyyetde Miraya baxdı.
Miray ise göz süzdürüb, pillekenleri çıxaraq öz otağına daxil oldu.
Heşim bey Miray getdikden sonra: "Cannur, o qız senin öz qızındı! Unutma bunu! Başqasının övladına bele davranmırsan heç!" -dedi ters şekilde.
Cannur xanım Heşim beyin sözlerine gülüb: "Ele danışırsan ki, guya özün ela atalıq etmisen! " - kinaye ile deyerek zalı terk etdi.
Miray otağına daxil olduqdan sonra eseble tabloları olan qutuları ayaqları ile iteleyib, ovuclarına dırnaqlarını batırıb sıxdı. Gözünden axan yaşı elinin tersi ile silerek, arxasını döndükde ona ve etrafa teeccüble baxan Dilayı görüb daha da esebileşdi. Otağına bele kimse geldikde xeberi olmurdu. Ellerini qaldırıb: "Ne isteyirsen?" - deye işaret gösterdi.
Dilay Miraya qeribe baxış atıb: "Bu gün yığıncaq var. Bilirsen.

[1] 2 3 ... 12 >>