deyib elini qaldırdıqda qarşısındakı qazlı, şireli su ile dolu bardağa barmaqlarının deymesi ile üzerine tökülmesi bir oldu.
Xaliq bey eseble baxaraq: "Bir bu eskikdi, gecikdiyi bes etmirmiş kimi şikestliyi de tutdu. Get üzerini temizle. Bir azdan menim çıxışım olacaq" - deyib barmaqlarını bir-birine qandallayıb, şaqqıldadaraq başını Nemana eks istiqametde çevirdi.
Neman atasının onu balaca uşaqmış kimi danlamasına qıcıqlanaraq: "Gelirem, indi" - deyerek, foyeni terk edib WC olan yeri axtarmağa başladı.
***
Miray süfrenin ağ qotazları ile oynayarken başını qaldırdıqda gördüyü sima ile duruxdu. Qaşlarını çataraq, qısılmış gözleri ile daha da diqqetli baxdı. Bu üzü haradasa gördüyüne emin idi. Ancaq qetiyyen xatırlamırdı, çünki bu qeder qatı şekilde gördüyüne emin deyildi. Kişinin sifetinden zehrimarlıq yağdığı açıq şekilde ortada idi. Beyninde 'belke gülümseyerse, tanıyaram' fikri dalğalandı. Gözlerini üzüne kilid açarını tapmağa çalışırmış kimi dikmişdi.
Hümeyre xanım azca başını yana çevirdikde, Poladovların masasında eyleşen, evveller heç bir yerde görmediyi bir qızın iri qara gözlerindeki mat baxışların Xaliq beye tuşlandığını görerek, üreyi qorxudan titredi. Aradakı küskünlüyü boş sayaraq Xaliq beyin masadakı qoluna toxundu, Xaliq bey toxunuş ile Hümeyre xanımın gözlerindeki qorxunu görüb: "Ne baş verir, Hümeyre? " - soyuqqanlılıqla soruşdu.
Hümeyre xanım udqunaraq: "Poladovların masasına bildirmeden bax, anlayacaqsan".
Xaliq bey Hümeyre xanımın sözleri ile gözlerini qarşıdakı masaya çevirib, ona diqqetle baxan iri qara gözlerle baxışları toqquşdu. Uşaqken üzünde olan 'sakitlik' , 'sessizlik' duruşu hele de eyni idi. Pıçıltıyla: "Miray Poladova" - deyerek, sanki keçmişi özü-özüne xatırladırdı.
Hümeyre xanım böyük narahatlıqla: "Bes bu qızın öldüyünü demişdin? Poladovlar düz deyirlermiş. Qız yaşayır" - deyib Miraya yeniden baxdı.
Xaliq bey sakitliyini qorumağa çalışaraq: "Çünki, menede öldüyünü demişdiler, ancaq qız qarşımızda oturub bura baxdığı üçün

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>