Düzü, gözlerinde peşmanlığı gördüm ancaq, her neyse, indi bunları düşünecek vaxt deyildi.

Ayağa qalxdım ve mene lazım olan eşyaların axtarışına çıxdım. İlk olaraq şkafdan tapdığım vatmanı masaya yerleşdirdim. Sırada xetkeş ve karandaşlar var idi. Şkafa yaxınlaşıb çekmecelere baxmağa başladım. Budur, ilk çekmecede xetkeşler desti var idi. Heyretle destin birini elime aldım. Bu qeder xetkeşi bir arada görmemişdim heç. İstediklerimi tapdıqdan sonra işe qoyuldum. Bir müddetden sonra havanın qaralmağa üz tutduğunu görüb el saxladım ve rahat, deri stulda geriye söykendim. Yorulmuşdum ancaq sebebsizce özümü yaxşı hiss edirdim. Ayağa qalxdım ve oturmaqdan qırışmış paltarımın eteyini düzeldib Bakının menzeresini izlemek üçün divarboyu pencerenin qarşısına keçdim. Şeher sanki ayaqlarım altda idi. Üfüqde görünen ve batmaq üzre olan güneş etrafı qırmızı ile narıncının ahengine bürümüşdü. Nece de gözel menzeredi... Pencere kenarında çox vaxt itirmeden çantamı elime aldım ve otaqdan çıxıb lifte doğru ireliledim. İlk günden tanış olduğum bir neçe insanla yol üstü sağollaşıb şirketden çıxdım ve sabah geldiyimde her şeyin daha yaxşı olacağını ümid ederek qarşıdakı taksiye doğru addımladım...

Eger yaşayacaqlarımı bilseydim bir daha dönermiydim bura...Keçermiydim bir daha bu şirketin qarşısından...'Kaş ki'-lerimin çoxalacağını bilseydim, ümid edermiydim her şeyin yaxşı olacağına...

<< 1 ... 4 5 [6]