anladın?!...Daha doörusu nece anlamışdın?!...Resul heç vaxt bu barede heç kime bir kelme söz bele demeyib...
-He..Demeyib...Eger huşunu itiren zaman onun cibinden çıxan fotodan başa düşdüm...
-Huşunu itren zaman?!..
-Nergiz, xahiş edirem...Menden heç ne soruşma...Onsuz da o cehennemi niye xatırlayıram, başa düşmürem...
Nergiz Fuadın gözlerindeki ağrını hiss eleyende elleri qaldırıb onun üüne apardı.
-Men neyi bilmirem, Fuad?!...Neyi gizledirsen menden?!...
Nergizin sesindeki ağrını sezen Fuad onu sinesine berk sıxdı.Nergiz de qolları ile onu qucaqladı.
* * *
Oqtay Humayın dodaqlaırndan aralanıb alnını alnına dayadı.
-Humay...
-Oqtay, sus...Heç ne eşitmek istemirem...
-Yox...Eşitmelisen...
-Yox...Eşitmek istemirem heç ne, Oqtay...
Humay ellerini Oqtayın üzünde gezdirib gözlerine baxdı.
-Oqtay, Aygün meselesi...
-Humay, neye deyirsense, and içerem...Amma menimle Aygün arasında heç ne baş vermeyib...
Oqtayın sesindeki ağrını, ezabı hiss eden Humayın gözünden yaş damcılandı.Oqtayın üzünü daha da yaxınlaşdırıb dedi:
-İnanıram,Oqtay...Sene bütün qelbimle inanlram...hissedirem ki, Aygüne gröe vicdan ezabı çekirsen...Axı niye?!...Niye, Oqtay?!...
Oqtay Humayın gözlerindeki yalvarışları görende onu sinesine sıxdı.
-Yaxşı, ağlama...Sene her şeyi açıqlayacam...Amma ilk önce buradan uzaqlaşaq...
Humay Oqtayın gözlerine baxdı.
-Oqtay, bilirsen?!...Çox gözel gözlerin var...
Humayın sesindeki ilahilik, baxışlarındakı sevgi Oqtayı getdikce gücsüz edirdi.Humayı sinesine daha da berk sıxıb boynuna ğpüş qondardı.
-Humayım menim...
-Oqtay...
-Şşş...Ağlama...
Axı bütün bunlar mene göre olub...
Oqtay Humayın üzünü ellerinin arasına aldı.Baş barmaqları ile gözünden süzülen yaşları silmeye başladı.Humay ise dayanmaq bilmirdi.Ağladıqca ağlayırdı.Oqtay dodaqları ile yanaqlarına süzülen damcıları silmeye başladı.
-Oqtay...
-Şşş
-Menim her şeyi bilmeye haqqım var...
-Öyreneceksen, amma indi yox...
Oqtayın Humayın başını sinesine sıxdı.Gözlerini

<< 1 ... 146 147 [148] 149 150 ... 213 >>