söykedib gözlerini yumdu.Humay elini onun üzünden gezdirdi.
-Oqtay, men neyi bilmirem?!..
Humayın sesindeki ağrı Oqtayın gözlerini açmağa mecbur etdi.Humayın gözlerinin dolduğunu görende elinin terdi ile onun yanağını sığalladı.İssti göz yaşları onun barmaqlarına düşdü.
-Aygün meselesinde günahkar men özümem, Humay...
-Ne?!...
Humay güc-bela ile soruşub udqundu.Göz yaşları süretlenirdi.Oqtay barmaqlarının ucu ile onun göz yaşlarını silmeye başladı.
-Ağlama, Humay...Sene ağlamaq yaraşmır...
Oqtayın da gözünden damcılar görünmeye başlandı.Sanki Humayın qelbine köz basdılar O da elini uzadıb Oqtayın göz yaşlarını silmeye başladı.
-Resulu haraadn tanıyırsan?!...
-10 il evvel onu Fuadla bir yerde xilas etmişdim...
Oqqtayın sanki vicdan ezabı içinde danışdığını hiss eden Humay başını onun çiynine qoydu.Sağ elini qaldırıb Oqtayın üreyinin üstüne qoydu.Oqtay buna qarşılıq olaraq sol eli ile onun elini qapadı.
-Oqtay, danış...Men her şeyi bilmek isteyirem...
-Humay, seni emin ede bilerem ki, bütün bunları öyrensen, yaşamaqdan iyrenersen...Men boş yere 7 il sessizliye çekilmedim...Qedirin bütün olan-qalanını öyrenmişem bu iller erzinde...Fuadın adam olmasına çalımışam...Meni yaşadan 3 insan var idi...
-Kimdirler ki onlar?!...
-Sen...Fuad...Xalam...
Humay başını onun çiyninden qaldırıb gözlerine baxdı.Oqtayın bozaçalar baxıışlarındakı ağrını görende göz yaşları tekrar axmağa başladı.Oqtay onun üzünü elleri arasına alıb barmaqları ile damcıları silmeye başladı.Humayın üzünü özüne yaxınlaşdırdı.
-He,Humay...Menim 10 ilde insan olmağımda senin emeyin var...
-Oqtay, sen o vaxt 20 yaşlı genc oğlan idin axı....Niye men?!...Başqaları yox idi?!...
-Yox idi....Senin gözlerindeki mesumluq meni onsuz da esir elemişdi...
-Axı adice foto...
-O fotoda çox şey var idi, Humay...
Humay gözlerini yumdu.Başını tekrar Oqtayın çiynine qoydu.Her ikisinin de göz yaşları durmadan axırdı.
-Oqtay...
-Eşidirem...
-Heç ne...Sadece sesini eşitmek isteyirem...
-Humay, başa

<< 1 ... 148 149 [150] 151 152 ... 213 >>