İL EVVEL...
Ruslan yatağından qalxıb qardaşı ile Oqtaya baxdı.Oqtayın keskin, Resulun ise qorxaq baxışlarından çekindi.
-Buna göre?!...Sırf buna bu qeder esebi idin?!...
Oqtayın esebden titreyen hökmlü sesinden Resul udqundu.
-Senden söz soruşdum!...Sırf o alçaqlar seni zorladılar deye?!...
Oqtayın asta sesle soruşmasına baxmayaraq Ruslanın canına qorxu düşdü.
-El çek menden!...
Resul bunu deyib yanındakı stekanı yere çırpdı.Deli kimi ayağa qalxıb qapıya teref qaçmağa başladı.Oqtay ondan qabaq davranıb qolundan tutdu.
-Bura bax!...Mene bax!...Üzüme bax!...
-El çekden menden!...
-Senin psixologiyan tamam pozulub!...Müalice olunmalısan!...
-Heç vaxt!...
Oqtayın qüvvetli elleri arasında titreyen Resul ona nifretle baxdı.Ruslan (15 yaşlı) heç ne anlamadı...
* * *
-Oqtay, senin ağlın başındadır ümumiyyetle?!...
Oqtayın özüne emin gülümsemesi kapitanı heyretlendirdi.Teeccübden böyümüş genarala baxdı.
-Narahat olmayın, kapitan!...Deli deyilem men!...
-Oqtay, oğlum, senin Qedire söylediklerin...
Oqtay az qala özünü itirmiş generala baxıb bir daha gülümsündü.
-Dedim axı, narahat olmayın!...
-Lenet şeytana!...Oqtay, adam kimi danış, biz de baaş düşek!...
Oqtay genc kapitanın özünden çıxdığını görüb cibinden bir kağız çıxartdı.
-Buyurun!,-deyib kağızı onlara teref iteledi.
Kapitanla general çaşqın baxışlarla kağızı açıb baxdılar.Her ikisinin de gözleri teeccübden böyümüşdü.
-Yeni?!..
-Yenisi yoxdur,kapitan!...tamın adını tımize çıxardıram sadece...İndise icazenizle,-deyib ayağa qalxdı.
Oqtayın kabinetden çıxdığını görende ikisi de şokdan yavaş-yavaş ayıldılar.
-Aqşın...
-Beli, cenab general!...
-Görersen Oqtayın fikri nedir?!...
Aqşin stula çökerek başını elleri arasına aldı.
-Vallah-billah, general, başımı itirmişem bu cenabın ucbatından!...Qedire bütün kartları niye birden açdı axı?!...
-Zennimce, Qediri öz elleri ile mehv elememek!...
-Ne?!...
-He, oğlum, Oqtayın eelinde imkan var ki, o Qeddir alçağını öz elleri ile mehv elesin, amma

<< 1 ... 186 187 [188] 189 190 ... 213 >>