öz
ölkeme gedecek hele iş axtaracaq hansısa işde
işleyecek sonra ev, maşın alacaq sonra evlenecek
ve heyatım bele davam edecekdi..Ama ortada
bir heqiqet var idi.Biz bir birimizi sevirdik.Çox
qısa zaman erzinde olsa da bir birimize çox
alışmışdıq. Amma unutmalı idik.
- Saltanat, bes nece edeceyik?
- Edesi nese yoxdu.Dözeceyik sadece.
- Ele deyirsen ele bil asandı.beşce gün qalıb e
- Men de bilirem asan deyil ama ne ede bilerik
ki.Demek ki heyaımızda bele bir şeyi de
yaşamaq varmış.Gel bunlardan danışmıyaq
besdi üzüldük heç olmasa qalan 5 günü deye
güle keçirdek.
- He düz deyirsen.
Söhbete çox zaman olmadı uşaqlar yavaş yavaş
yığışmağa başladı ve biz sabah olacaq
Gaziantepe vida merasimine son hazırlıqları
görürdük.Artıq bir neçe reqsi birleşdirmekle
ortalığa gözel bir reqs çıxmışdı ve onu
hazırlayırdıq.Hemçinin bir neçe türk xalq
mahnılarından da oxuyacaqdıq.Gece 12-ye kimi
reqs etdik ve hamımız ele yorulmuşduq ki biten
kimi hamı yerine qaçıb yatdı.
Ertesi gün ise proqram axşam olacaqdı, seher
seher son defe hazırlıq göründü ve indi ise növbe
tedbire diger hazırlıqlar idi.Süfre açılacaqdı ve
ortalıqda şirniyatlar ve içecekler
olacaqdı.Şirniyatlar ise hem alınma hem de
bişirlme olacaqdı.Çoxlu xalq olduğu üçün her kes
öz metbexlerine uyğun şirniyyat bişirecekdi.Ama
tebii ki levazimat alınacaqdı.Ona göre de bir
neçe qız ve kömek etmek üçün oğlanlar şehere
çıxıb mağazaları gezirdik.Küçerele, şehere
sonuncu defe baxırdım.Küçelerde çox
xatirelerimiz olmuşdu.İtmişdik de, tapılmışdıq
da..Şeher ehalisi çox mehriban idi çox az sayda
turist gördüyünden bizim gelişimizi sanki bütün
şeher bilirdi ve harasa gedende çox
mehribanlıqla qarşılayırdılar.
Levazimatlar ve bezek eşyalarını axtarıb
tapmağımız bizi çox yormuşdu.Qızlara yazığım
gelirdi o qeder gezintiden sonra hele bunları
onlar bişirecekde bizse sadece yeyecekdik.Ama
sen deme ele en yazığı men imişem.Saltanat ve
diger qazax qızlar çöle çıxdılar.ve mene teref
geldiler:
-

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 74 >>