körpüsünün
işıqları rengbereng olurdu.Sakit oturmaq
olmazdı.Onsuz az vaxtımız qalmışdı
- Saltanat bilirsen? evvel men gedirem sonra sen
- Yeni deyirsen arxadan baxan men olacam he
- Geride bir parçamı qoyan da men
- Nece ayrılacıyıq?
- Onu xeyalıma bele getirmek istemirem.
- Sene o qeder teşekkür borcluyam ki.Heyatımın
en gözel günlerini sene borcluyam.Yaxşı ki girdin
heyatıma.
- Gerek bu qeder bağlanmazdıq bir birimize.Axı
bilirdik ki sonu ayrılıqdı.
- Neyniyek ezelden beledi de Leyli Mecnuna
qovuşmadı, Heç Ferhad da Şirine, Romeo
Cülyetaya qovuşmadı (o türkologiyada oxuduğu
üçün türk xalqlarının eserlerini bilirdi) Ne men
sene, ne de sen mene qovuşmadıq.ama sen her
şeyin en gözeline layiqsen temiz qelbin
var.Hamıya kömeye qaçırsan.İnanıram ki
qarşına menden qat qat gözelleri çıxacaq
- Mene qat qat gözeli lazım deyildi sen lazım
idin.
- Men bilirsen neden qorxuram? Qorxuram bir
gün yene yaddaşımı itirem ve seni unudam.Bax
bu qorxudur meni.Ama mende ki bu xestelik var
haçansa bu olacaq
- Olsun men seni xatırlayaram.Men seni
yaşadaram özümde.Hem yene sen xoşbextsen ki
bele xesteliyin var bunun acısı bir gün
keçecek.Men ama...
- Susss.Danışma İstanbulu dinle.Son 48 saatımız
qalıb...
Ertesi gün yeni ayrılıqdan bir gün qabaq..meni
seher erken Efqanıstandan gelmiş Çari adında
bir genc oyandırdı.O tengenefes olmuşdu.Mense
hele gözümü tam açmamışdım
- Hüseyn hardasan? Hele yatmısan sen?
- Çari. Yemek qutarmıyıb? (hele de yarıyuxulu
idim)
- Ne yemek? Deyirem millet avtobusdadı hamı
minib bir sen yoxsan e seni gözlüyürük
Bu söze dik atıldım.pencereden baxdım.Hamı
heqiqeten de avtobusda idi ve meni
gözlüyürdü.Burada hamı deyerken söhbet 300
telebeden gedirdi.30-dan çox ölkeden gelmuş bu
qeder telebe avtobusda birce meni gözleyirdi.Bu
dehşet idi.Sadece bir deqiqenin içinde elime
keçen her hansı bir paltarı geyib özümü çöle
atdım.Tebi ki aşağıda meni xoş
qarşılamıyacaqdılar.Qarşıma çıxan ilk
koordinatordan son koordinatora

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 74 >>