gözden
itdi.Artıq o yox idi.yerime oturub elece qaldım..O
yox idi .ayrılmışdıq...Avtobus universitetden çıxmışdı.Mense
yerimdece oturub bir nöqteye gözümü zilleyib
baxırdım.Yaşadığım bu ayrılğın şokunda
idim.Esline qalsa düzdü onu özümle aparmaq
qanuni olaraq mümkün idi.Yani Bakıya aparsam
ve derhal nigah olarsa ona oturma icazesi ala
bilerdim.Amma heyat heç de qanunlar kimi asan
deyildi.Evvela biletleri texire salmağa cerime
pulu lazım di.Texire salsaydıq her halda bir neçe
gün qalmalı olacaqdıq ki buna da pul lazım idi
ve ne onun ailesinin ne de menim aileim bundan
xeberi yox idi ve aparsaydım bizimilerin
hiddetine sebeb olar ve işsiz, pulsuz yanımda bir
qızla küçede qala bilerdim ki bu da yaxşı netice
deyildi.Men üstümde olan son pulu onun
arzusuna çatması üçün xerclemişdim.Hemçinin
biz bir dövlet layihesi ile gelmişdik eger qız
oraya qayıtmasaydı ailesinin şikayeti üzre artıq
işe dövlet keçe bilerdi.Bu ise qız qaçırmaq adıyla
hebse qeder yolu vardı. Tez tez layihe rehberleri
bize “Siz bize emanetsiniz, nece almışıqsa ele de
tehvil vermeliyik ölkenize” deyib heç serbest
şeher gezintisine bele icaze vermirdiler.Ona göre
de mövcud şerait onun orda menimse burda
qalmağımıza mecbur edirdi.Mene ele gelirdi ki
bu sondu.Artıq bitmişdi.Bir parçamı orada qoyub
havalimanına gedirdim.
Avtobus Atatürk havalimanın qapısında
saxladı.Men ve menimle beraber gelen beş
azerbaycanlı telebe de düşdü.Bu telebelerden
yanlız biri menimle birlikde
Gaziantepdeydi.Yolboyu meni teselli etmeye
çalışssa da men kenardan heç bir sesi
eşitmirdim.Etrafımdakı danışıqların heç birini
başa düşmürdüm.sözün esl menasında şokda
idim.Digerleri de veziyyeti bildiyinden üstüme
çox gelmirdiler.Bileti qeydiyyatdan keçiren
zaman çox insan olduğundan azerbaycanlıların
ikisini ele bu basabasda itirdim.Qeydiyyat ve
gömrük işleri tamamlandıqdan sonra hele
teyyareye minik 2 saat sonra başlayırdı.Boş
durmaqdansa gözleme salonuna keçmeyi qerara
aldım ama onlar hele bir

<< 1 ... 49 50 [51] 52 53 ... 74 >>