qalacaq. Yenice sağalıb, ağır xeste idi. Qulluqçulara de ki, qalanı yaxşı isitsinler. Ocaqlar sönmesin.
İlayda xanım maraq dolu baxışla Reynaldı süzdü. Bir qız haqqında bu qeder düşünmesi ona qeribe geldi. Amma bu qız düşmenin qızı olsa bele Reynaldın bir gün kimese aşiq olmasını isteyerdi. Hetta ona bele. Çünki her bir ana bir gün nene olmaq isteyer. Reynalddan başqa ise oğlu yox idi. Qızları ise uzaq diyarlarda öz erleri ie firevan heyat sürürdüler.
-Anam İlayda xanım. Bu ise Amelidir…
İlayda xanımın boz gözleri Ameliye Reynaldın gözlerini xatırlatdı. Üzünün ifadesi Reynaldın ifadesine oxşar idi. Yaşlı olsa da, hele de çox keskin cizgileri var idi.
-Memnun oldum xanım.
-Men de qızım, men de. Gel sene otağını gösterim. İkinci mertebede Reynaldla menim otağımın yanındakı otaqda yerleşeceksen.
Ameli İlayda xanımın ardınca otağa daxil oldu. Otaqlar geniş ve zengin bezekli idi. Öz evlerinde heç bir zaman bele gözellik görmemişdi. İlayda xanım da çox mehriban idi.
-Bu Berta xaladır. Menimle qala biler?
-Elbette, qızım. Özünü rahat hiss et.
-Çox sağ olun İlayda xanım, siz çox mehribansız.
İlayda xanım gülümseyib otaqdan çıxdı.
“Demek ki, hele de bu heyatda bele mesum insanlar var imiş. Yazıq qız, belke de, yazıq Reynald. Reynaldı teleye çoxbilmiş qızlar deyil, yalnız bele mesum gözlü bir qız sala bilerdi. Bu sevginin behresinden gözel neveleri ola bilerdi…” Bu xoş fikirle İlayda xanım öz otağına çay içmeye yollandı.

**********
-Ne?? O qız qalada men ise bu evde?
-Senin yanına gözetçi qoymağımı isteyirsen? Dedim burada qalacaqsan.
-Demek ondan xoşun gelib he? Bes ona danışsam? Hemin gece haqqında danışsam onda nece? Görek onda da belece boynuna atılacaqmı.
-Heç ne danışmayacaqsan. Bu evde oturub emrlerimi gözleyeceksen. Yoxsa dilini üzerem.
-Sen menim atamın dostu ola bilmezsen. Bu ne oyundu? Niy bizi buraya getirmisen? Götür murder Amelini ve meni burax…
-Yum ağzını Fiona! Sesinden artıq başım ağrayır. Ağılsız hereketler etme, yoxsa onlara

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 55 >>