geceleri ucun hazirlayirdi.
-Oyan...
Ameli gozlerini acib ona baxdi. Bulagin yanindaki sehneni yadina salib utanaraq qalaya teref getdi. Reynald onun arxasinca gelirdi. Otaga girende, Reynald da onun arxasinca geldi.
-Gelen defe birlikde yuyunariq.
-Sizle yuyunacagimi duwunursuzse cox sehv fikirdesiz.
-Qorxaq.
-Hec de qorxaq deyilem. Men...
-Qorxaqsan. Balaca dovwanin kimi.
-Siz... Siz... Dedim ki, qorxaq deyilem.
Reynald ona teref addimlayib, onun divara sixilmasina sebeb oldu.
-Hetta addimlarimdan bele qorxursan.
-Bu bele deyil.
-Op meni.
-Ne?
-Op meni, onda qorxmadigina inanaram.
-Yox bunu etmeyeceyem.
-Cunki qorxaqsan.
-Xeyr, cunki istemirem.
-Qorxaq... Yaxwi men seni operem, amma etiraz etmemelisen. Bir opuw ve sene inanacagam.
Ona yaxinlasib bawini eydi. Gozlerini onun gozlerine zillemiwdi, amma ona bir barmaqla olsun bele toxunmurdu.
-Subut edeceksen ki, qorxaq deyilsen? Bu wertlere razisan?
Ameli ne ucun razilawdigini ozu de bilmirdi. Bawini razi wekilde yelledi. Amma bunu qorxaq olmadigini subut etmek ucun etmirdi, neise bawqa bir hiss kecirirdi. Bu hiss ona teslim olmagi picildayirdi. Bu opuwu ozu de isteyirdi. Dodaqlari qovuwdu. Reynald elleri ile onun uzunu eline alib yanaqlarini, boynunu opmeye bawladi.
-Seni isteyirem...
Amelinin gozleri qarwisinda sanki her wey dumanli idi. Ona qarwi ne hiss kecirdiyini anlamaga caliwirdi. Sevgi... Bu sevgi idi? Hansi anlarda ona awiq ola bilerdi? Reynald ona kobud davrandigi, alcaltdigi zaman? Xeyr, onun qeydine qaldigi, ona gore serkerdesini doyduyu, xesteliyinde qeydine qaldigi, anasinin mezarina apardigi anlarda... Belke de, heyatinda az nevaziw gorduyu ucun bezen onun yumwaqligini ve rehmini daha boyuk bir ne ise kimi gorurdu. Amma indi butun duwunduklerinin sanki daha menasi qalmamisdi. Ellerini Reynaldin sinesine qoyub onu ozunden uzaqlawdirmaga caliwdi.
-Siz... Bir...
-Bir opuw demisdim, amma bir opuwle beraber hediyye opuwler oldugunu dememiwdim.
-Siz
<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 55 >>
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
