O da onu terk edirdi.
-Meni terk etme ana, meni terk etme...
-Menim balam, ağlama.Sen hele mütleq xoşbext olacaqsan.
-Amma nece? Senden başqa heç kesim yoxdur ana, heç kesim.
-Bacın var...
-He Ameli bu qeder qeddarolma senin menim kimi bacın var.
Fiona qapının kendarında sessizcesine onları dinleyirdi. Ameli ayağa qalxıb, anasının yatağını rahatladı. Otaqdan çıxmaq istedikde Fiona yolunu kesdi.
-Bu gün Vehşi Reynald sene göre öz serkerdesini döyüb he?
-Fiona xahiş edirem, qoy keçim.
-Sene sual verdim, axmaq. Cavab ver. Doğrduru?
-He doğrudur.
-Senin kimi murdarça kimin xoşuna gele biler axı? Yeqin ki, hemin serkerdenin gözü çep imiş. Amma Reynald qadının leyaqetini qorumayacaq biri deyil, o özünü esl qehreman kimi aparıb.
Ameli derinden nefes alıb, Fionanın danışdıqları cefengiyyata qulaq asırdı. Fiona sözünü bitirib otaqdan çıxdı, Ameli metbexe getmeli idii amma Reynaldın sözlerini unuda bilmirdi, ona tenha otaqdan çıxmamağını söylemişdi. Bes naharı kim hazırlayacaqdı? Naharı her zaman o hazırlayardı, çünki qalada başqa heç kim yox idi, Fiona ise heyatında eline qab-qacaq almamışdı.
-He nahar ne vaxt hazır olacaq men acam.
-Fiona cenab mene otaqdan tek çıxmağa icaze vermir.
-Nece yeni? Nese senin keşiyine çox qalır, bilsem ki, onu tovlamağa çalışırsan...
-Bestir, men yemek hazırlamalıyam, anam güclü olmaq üçün qidalanmalıdır. Metbexe getmeliyem.
-Yaxşı özüm onunla danışaram. Sen narahat olma....

*********
Fiona Reynaldsın yanına getmek üçün yaxşı behane tapmışdı. Bütün günü onun haqqında düşünürdü, çox cazibedar ve güclü görünürdü. Amma Ameliye göre birini döymesi acığına gelmişdi. O axmaq qaraçı uğrunda kimlese döyüşmeye deymezdi, amma ona her şeyi bağışlamağa hazır idi. Qapını döyüb, saçlarını qaydaya saldı.
-Dedim axı dincelirem, redd olun.
-Cenab, gire bilerem...
-Hmm... Gel.
Reynald çarpayıda köyneksiz uzanmışdı.Elleri başının arxasında idi. Fionanı bu heç utandırmadı, o açıq şekilde utanmadan ona yaxınlaşıb çarpayının kenarında

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 55 >>