KEÇMİŞDEN GELEN LEKELER... BÖLÜM 11
YAZAR: ANİSA S-VA...

***
Neman Xaliq beyin sözlerini ciddiye almayaraq, Miraya etdiyi yanlış hereketin üzrxahlığını etmek üçün Poladovlar malikanesinin yaxınlığında maşını saxladı. Avtomatik düymeye toxunaraq, maşının penceresini aşağıya doğru sürüşdürdü. Dirseyini pencerenin açıq şüşesine dayayıb, gözlerindeki gün eyneyini çıxarmadan etrafda baxışlarını gezdirdi. Bir az gözledikden sonra heç kimin olmadığını görerek, qayışını açıb, maşından düşerek malikaneye doğru addımlamağa başladı. Sola dönüb, düz getmek istedikde qarşısına heç neye fikir vermeden qaçaraq çıxan Mirayı görüb dayandı. Gözlerinden axan yaşları elinin tersi ile bileyine qeder silir, iti addımlarının arada sendelemesi ile daha da süretlenirdi. Özünün eşitmeyeceyi boğuq sesler çıxararaq, qışqırmağa çalışsa da, heç bir sey vermediyinden acı dolu iniltiler dodaqlarının arasından süzülürdü. Hara getdiyini bilmeden yere gözlerini zilleyerek, tez-tez başını terpedib, feryadını gizletmeye çalışsa da, ağırlığına dözmeyerek qarşısını almırdı. İti addımlarını qaçışa çevirib, uzun qehveyi saçlarının küleyin ritmine uyğun olaraq havada reqs edib , küreyine çarpması ile dizlerini seki ile qovuşdurub, ovuc içlerini çınqıl daşlı, tozlu sekiye batırıb, gözlerini berk-berk sıxdı. Sanki etrafda ona teeccüble baxan insanları görmeden özünü bütün günahların qollarına atıb, ezabları ile qarşılaşmaq isteyirmiş kimi, ancaq acısına dözmüyen bir halla üsyan edirdi.
Neman zorluqla Miraya çatmış, hereketlerine bir anlam vere bilmemişdi. Sadece nece acı çekdiyini, özüne ezab vererek acısını unutdurmağa çalışdığı belli idi. Çenesinin titremesi ile gözlerini daha da berk-berk sıxıb, ellerini sekiden çekib, qulaqlarının üzerine basdırdı. Heç bir fayda olmadığını görerek, belini büküb başını sekiye dayayaraq xırıltılı sesler çıxarmağa davam etdi. Neman daha da seyirci qisminde qala bilmeyerek, arxasına keçib qolunu beline doladı. Nemanın toxunuşu ile ağlamaqdan qan çanağına dönmüş

[1] 2 3 ... 11 >>