masasında eyleşerek, mürekkebin fırçasını mürekkebe batıraraq ağ kağızın üzerine, onu çirklendirecek iz kimi LEKE buraxaraq, damğasını vurub, başına gelenleri qısa şekilde xülase ederek, göz yaşlarının mürekkebli yazının üzerine düşerek yayılmasını dayandırmaq üçün son kes üzr isteyib, vereqi qatlayaraq üzerine 'Hevva' yazıb, ayağa qalxdı. Başını qaldırıb, evvelceden tavanda hazır etdiyi ipe baxaraq, onun tuşu ile oturacağı qoydu. Ayaqqabılarını çıxardıb, oturacağın üzerine çıxaraq, ipi ellerinin arasına aldı. Gözünden sel kimi axan yaşları silib, ipi boğazına keçirerek, yuxarıdan dartıb sıxlaşdırdı. Ayaqlarının altındakı oturacağı iteleyib aşırdaraq, boş döşemede ses yaratdı. Qırtlağının darlanması ile, nefes ala bilmeyib xırıltılı sesler çıxararaq, ayaqlarını destek yer axtarırmış kimi silkeledi. Gözünün önüne gelen ezab çekdiyi, çirklendiyi anlarla sol gözünden yaşı axıdaraq, taqetsizlikden yorulan bedenini boş buraxıb, gözleri açıq heyatına son verdi...
Heşim gözlerini bir yere dikib gününün her saatını, deqiqesini, saniyesini Ferehi düşünerek keçmesine bezmeden yene beyinine Ferehi yerleşdirmişdi. Hevvanın dediyi sözlere ilk önce bir mena vermese de, sonra beyinini yormamaq adına boş keçmişdi. Düşünceler bataqlığında batıb, bundan heç de narazı olmayaraq daha da derinliye çekilmek istedikde, evden gelen hayqırtı ile ayağa qalxdı. Etrafına gözlerini telesik gezdirib, qulaqlarını şekleyerek doğrudanda mı ses eşitdiyine emin olmaq istedi. Yeniden eşitdiyi, atasının "Hevva....Hevvaaaaaaaa..." -hayqırtısı olduğunu deqiqleşdirerek, celd hereketlerle eve daxil olub, ses gelen terefe ireliledi. Hevvanın otağının açıq qalan qapısına yaxınlaşıb, atasının ağlamaqlı seslerini daha da yaxından eşitdi. Çekinse de, addımlarını biixtiyar qarşıya verib, gördüyü menzere ile yerinde donub qaldı. Tavandan heysiz asılmış Hevvanın bedenine yapışaraq ayaqlarından tutub yuxarı qaldıraraq feryad vuran atasına baxıb, gözlerini Hevvanın gözü açıq donuq baxışlarını divara zillemesine

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 11 >>