zamanı deyil. Menim bunları demeyim, açıqlamağım yerine sen Nezrini dinlemelisen! Nezrinin ünvanı burada" - deyerek, Nemanın eline içerisinde ünvan qeyde alınmış kağız parçasını tutuşdurub: "Nezrine get...Her şeyi deyecek...Demek istemese de, mecbur et...Danışdırmağa mecbur et.." - derin nefes alıb: "Aaa...birde menim bunları sene dediyimi ona bildirmesen yaxşı olar" - davam etdi.
Neman Efşanın dedikleri ile qarışıqlıqdan bulanmış beyinini suallarla dolduraraq eline tutuşdurulmuş ünvan qeyd edilen kağıza gözlerini dikdi...
***
***
Ayşule başının ağrısının atdığı dermanlara reğmen hele de günlerle keçmemesine eseb olub, qezeble elindeki qovluqları masaya çırpdı. Beyinini qovurub-yeyib bitiren düşüncelerle başı havalanmışdı. Atasının bu hereketi edeceyine, anasının ne qeder de xeberdar olmasına baxmayaraq ses çıxarmamasını ağılı almırdı. Dilini süretle dodaqların üzerinden keçirib, alt dodağı ile birge dişlerinin arasına alıb sıxdı. Mentiqini işe saldıqda, Poladovlarla sadece şirketler arası reqabetden elave Hümeyre xanımın mübahise esnasında Xaliq beye dediyi sözlerle qan meselesi olduğunu ve atasının bu işleri ilk defe yerine yetirmediyini anlayırdı. Beyinindeki kilidlerin açarını tapmağa çalışaraq bezi qaranlıq qalan hisseleri hell etmeye yönelse de, olmayan ipucuları ile üzüne bütün qapılar bağlanmışdı. Bütün hüceyrelerini gemiren bu düşünceleri yox sayaraq otağın qapısını bağlayıb, uzun ağ kolidorda irelileyerek Toğrulun qapısını tıqqıldadıb 'Gelin' emri ile qapının desteyini qavrayıb, çevirerek içeri daxil oldu.
Toğrul yasemen qoxulu saçlarını yuxarıdan boş şekilde toplayıb saç sancağına tutuşduraraq bütün yorğun simasını göz önüne seren Ayşuleye maraqla baxdı. Göz altlarında yaranan benövşeyi ve qehveyiye çalan halqalara göz ataraq narahatlıqla qaş çatıb: "Sen yaxşısan?" - deye soruşmasına, Ayşulenin ağrıdan qapaqları şişerek altları çökeye düşen gözlerini qaldırıb: "Beli" - yalandan da olsa qısaca tesdiqledi.
Toğrul ayağa qalxıb Ayşulenin qarşısına

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>