gözünde qalacaqdı. Soyuq duşun altında düşünüb çıxış yolu axtarsada tapa bilmirdi. İçinden Anara lenet oxuyub, öpdüyü yerleri kiseyle berk sürtüb derisini qanatmışdı..Duşdan xalatına bürünerek çıxıb yatağın üstüne çökmüşdü. Telefonu eline alıb zengin getmesini gözleyirdi. Anar hele de kresloda oturub Ayana etdiklerini düşünürdü, deyesen istediyi olmuşdu, Ayanda özüne qarşı nifret ve qorxu hissi aşılaya bilmişdi. Özünden diksinsede buna mecbur olduğunu fikirleşirdi.Anar artıq özünü tanıya bilmirdi, o hansı ara bu qeder qeddarlaşmışdı?Bilmirdi..Belkede heyat onu bu veziyyete getirmek üçün çabalamışdı..Ayanın zeng etdiyini görüb soyuq ses tonuyla açmışdı telefonu. Ancaq danışmağa üzü yox idi.
Ayan"Allah cezanı versin, ailem üçün razılaşmaqdan başqa yolum yoxdu. Amma bunu bil ki,sene heyatım boyu nifret edecem! Boşanmaq üçün gün sayacam! Seninle keçirdiyim her saniye cehennem ezabına beraber olacaq!"
Norveç..
Gülşen çamadanlarını hazırlayıb Azerbaycana gelmek üçün hava limanına üz tutmuşdu. Norveçle vidalaşmağın vaxtı gelmişdi..Taleh hava limanında onu qarşılayıb teyyareye mindirmişdi. Gülşen gözündeki qara eyneyi çıxarıb söze başlamışdı"Sedefden xeber var?Lütfen mene yaxşı bir şeyler de"
Taleh"Leyla xanım, bacınızı övladlığa götüren aile yaşadıqları yerden 10 il önce köçübler, tek bildiyimiz bacınızın adının deyişdirildiyidi "
Gülşen"Bilirem,yetimxanada yalvarsam da ne yeni adını nede adresini vermemişdiler...Amma ne olursa-olsun tapacam onu...Melikovlar bizim heyatımızı yerle-bir etdiler, indi sıra onlardadı!"

<< 1 ... 4 5 [6]