şalvarımla, qırmızı köyneyimi geyindim ve nenemin xeyir-duasını aldıqdan sonra qaçaraq evden çıxdım. Heyetde gözleyen taksiye doğru ireliledim ve qapını açıb eyleşdim. Bir saatlıq yoldan sonra taksi şirketin qarşısında dayandı. Celd pulu ödeyib maşından endim ve iti addımlarla içeri daxil oldum. Bir-iki tanıdıq insanın süni gülüşüne qarşı eyni terzde cavab verib otağıma qalxdım. Çantamı kenara qoyub çox vaxt itirmeden masa arxasına keçib işe qoyuldum. Saatlarla işlemeyimin ardından belimdeki ağrıyla inildeyerek geriye söykendim. Off! Her terefim tutulmuşdu. Terpenmeden saatlarla eyni veziyyetde qalanda sonu bele olacaqdı, tebii ki. Bir terefden de seher heçne yemediyim üçün medem aclıqdan fövqelade veziyyet elan etmişdi. Ağrıyan boynumu yana oynatmağımla gözüm qapının pervazına söykenmiş Senana ilişdi. Ne qeder vaxtı ordadı? Tereddütle içeri daxil olub masanın qarşısında dayandı. Gergin görünürdü.

"Qapını döydüm ancaq eşitmedin" - dedi yarıağız gülüşle.

"Başım yaman qarışıb. Keç eyleş" - elimle kreslonu işare etdim.

"Suay, eslinde men başqa şey üçün gelmişdim" - susdu - "Dünen olanlar..."

"Unut getsin" - men çoxdan unutmuşdum. Qaşları teeccüble havalandı.

"Ciddisen?" - bu veziyyetine gülmek istesem de ciddi havaya büründüm.

"Yox" - quru sesle dillendim. Qaşlarını çatdı.

"Ciddi deyilem, acam" - bir anlıq çaşqınlıq yaşasa da sonra anlamış kimi otuz-iki dişini gösterecek terzde gülümsedi.
_______________________________________________________

"Necedi, beyendin?"

"Çox gözeldi" - dedim heyranlıq dolu baxışlarımı etrafda gezdirerek. Senanla şirkete yaxın, olduqca şirin bir restorana gelmişdik. Şirketdeki bezi işçilerin maraq dolu baxışlarından başqa her şey mükemmel idi. Sifarişlerimiz geldikden sonra iştahla yemekleri gözden keçirdim. Çox ac idim...

"Ele baxma, başla" - Senan gülümseyerek dillendiyinde vaxt itirmeden yemeye qoyuldum. Mmmm...Çox dadlı idi.

"Necedi, beyendin?".

"Leziz" - cavabıma qarşı gülümsedi ve çengelindeki eti

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>