sözlerime qarşı derinden nefes aldı.

"Bilirsen yaşlı adamdı erken yatır. Axşam gedib narahatçılıq vermek istemirem. Ne qeder tez getsem o qeder yaxşıdı" - Axı men onu nece yalnız buraxım. Başına yolda bir iş gelse?

"Qızım, narahat olma burda taksiye oturub oradaca düşecem. Hem elede uzaq qalmırlar ki" - sanki düşüncelerimi oxumuş kimi dillendi.

"Yaxşı" - istediyini alacaqdı bilirem. Terslikde tam da nenemin qızıydım.
_______________________________________________________

Artıq şirkete geldiyim bir saat olmuşdu. Heleki her şey yolunda gedirdi. Zennimce, layihe üç hefteden tez bitecekdi. Qapı döyüldü ve ardından Lalenin sarı saçları göründü. İki eli de dolu olduğu üçün içeri daxil olub qapını ayağı ile iteledi. Gülümsedim. Bu hereketinden bele zerafetlik yağırdı.

"Dedim gözel memarımıza basqın edim görüm işleyir yoxsa tenbellik edir" - gözlerini qıyıb yarımağız gülüşle dillendi. Çayları masaya yerleşdirib kresloya eyleşdi.

"Sence hansıdı?" - qaşımın birini havaya qaldıraraq soruşdum.

"Mence tenbellik edirsen" - demeyi ile ikimizde şen qehqehe atdıq.

"Zarafatsız, Senandan eşitdiyime göre çox çalışırsan" - çayına uzandı.

"Bu işe ehtiyacım var" - artıq nenemin müalicesine göre atamdan pul almaq istemirdim.

"Hem de öz işimi sevirem" - gülümsedim ve çayımı elime alıb dodaqlarma götürdüm.

"Sende alınacaq. Men de evveller özümü tesdiqlemek üçün gece-gündüz çalışırdım. Çünki bu şansı her kes elde ede bilmezdi"

"Şans? Eger çox çalışmısansa şans burda heç bir rol oynamır" - gülümsedi.

"Bezen şans, çox çalışmaqdan önce gelir". Bu fikirle razı deyildim. Yalnız çox çalışdığın zaman şans elde ede bilersen. Ele menim kimi...

"Niye bele düşünürsen?"- maraqlı idi.Ağzını açmaq isteyirdi ki telefonu zeng çaldı. Kimin zeng etdiyine baxdı, lakin cavablamadı.

"Men gedim şöbeden zeng edirler. Gerek başlarının üstünde dayanım" - deyinerek ayağa qalxıb çayını eline aldı.

"Geldiyin üçün çox sağol. He, birde" - elimdeki çayı qaldırdım -

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>