vereqledi
" Cenab Denize çox oxşayır.Onu görende üzüm gülür.Deniz üçün çox darıxıram men.Terifsiz bir hissle darıxıram. Düşdüyüm boşluqdan çıxa bilmirem.

Alxaz defteri ters çevirib orda yazılan son sözleri gördü
" Daha yazmayacam bi deftere.Yazdıqca bitmir.Yazıb bitire bilmedim itirdiklerimi.Çatdıra bilmedim.Her şeyimi itirdim.Meni bura atdılar özümüde itirdim..."

5 ay sonra...

Alxaz kiçik daşlarla döşenmiş dar yolda yeriyirdi.İki mezarın arasında dayanıb kitabı ortaya qoydu
Alxaz: Çapdan çıxdı. Sizin hekayenizi indi yüzlerle insan oxuyacaq.Menimde çox günahım oldu.Bağışlayın.Oğlun daha böyüyüb 5 aylıqdı.Menim tapdığım oğlun. Men atalıq edirem.İşe baxki o getdikce sene oxşayır. Günahımı üzüme vurur.Cefer bey, Zefer bey, Pervin xanım daha qısası unudub.Siz ölmeyiniz lazımıymış.Bağışla Zarina amma men seni çox sevdim.İndi men itirdiklerimi yazıb bitire bilmirem...
Alxaz Zarinanın defterini parçalayıb onların torpağına qarışdırdı.
Alxaz: Bağışlayın uşaqlar...
İki eliyle gözyaşlarını silmeye çalışdı...başını qaldırıb qabağa baxdı.Bir cavan xanım elindeki defteri parçalayıb mezarın üstüne sepirdi.Zarina haqlıymış.Biz digerleriyle Eyni heyatı, Ferqli perdelerde yaşayırıq...

" Bezi şeyleri itirsen keçer
Sevgi meselen
Ana, atanı itirmeyin ağrısı; öyreşirsen ona da
Amma bezi şeyleri itirsen keçmez
Şeref meselen
İnsanlıq meselen
Heyat...ümid...özün meselen
Namus meselen

Men neyimi itirdim...?
Belke de hamısından biraz"

<< 1 ... 39 40 [41]