epilepsiya xestesi biri rengareng etmişdi.İlk başda o xeste men hekim idim.Sonra o menim heyatım oldu.Nece bilirsiniz..." Yaşamaq üçün sebeb ".O menim sebebim idi.
Alxaz: Onun adı ne idi?
Zarina: Elbette Deniz. Heyat Denizi
Alxaz: Davam et
Zarina: Her şey qaydasında idi evveller.Bir bazar ertesi xeletimi seliqeye salıb onun otağına girdim.
Deniz: Bu gün 20 deqiqe gecikdin
Zarina: Bu xestexana tek müalice alan siz deyilsiniz Deniz bey
Deniz: Tek hekim de sen deyilsen.Bu gün gec geldin ve mende böyük tutma oldu
Zarina: Ne?! Nece xeberim olmayıb?! Sen yaxşısan

Yanına qaçıb gözbebeklerini yoxladım

Deniz: Birazda böyüt.Zarafat etdim sadece
Zarina: Meni deli etdin
Deniz: Sen her xesteyle bele maraqlanlanırsan?
Zarina: Sen xeste deyilsen
Deniz: He he men müalice alanam
Zarina: Yat biraz
Deniz: Gel evvel sene sarılım...Tek gerçeyim

Bu vaxt içeri keçen Elçin bey söhbeti yarıda qoydu

Elçin: Bu günlük kifayetdi.Onun yatmaq vaxtıdı
Zarina: Yene geleceksen?
Alxaz: Seheri iple çekirem.Helelik Zarina
Zarina: Helelik

Alxaz dehlize çıxıb derinden nefes aldı.
Alxaz: Acını gözlerinden oxumaq olur
Elçin: Nece?
Alxaz: Elçin bey siz Zarinanın emisini tanıyırsınız? Onu bura kim getirib?
Elçin: Alxaz bey hekayesini dinlemeyinize icaze verdim.Daha artığı olmaz

Zarina yene gözlerini eline zillemişdi
Zarina: O sene çox oxşayır Deniz...Zarina sol çiyninin üzerine uzandı. Boyası getmiş, çatlamış divara baxırdı.Neçe göz zillenmişdi bu divara...neçe yalnızlıq hopmuşdu...

Alxaz maşına eyleşib, başını sükana söykedi.Ne demişdi Zarina..."Sevgimi yox sesini unuduram".Elesine deyilmiş bir cümle deyildi bu.Ağır bir heyat, bir ömür sığdırılmışdı bu cümleye.O dedi axı " Düşündüm ve burdayam" Alxaz düşüncelerin içinde boğulmuşdu.Yolda gördüyü hamıya diqqetle baxırdı.Belke bu oğlan Denizin özü idi.Belke bu xanım onun heyatında ağır izler qoymuşdu...

Alxaz eve gelib, özünü yatağa atdı.Onun bütün heyatı kitablar idi. Tek isteyi ise Zarinanı yeniden

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 41 >>