atanın yanına gedeceyik."

" Axı..."

" Söz verirem Layla. Atanın yanında qayıdan da sen heçneye mecbur olmayacaqsan."

Layla Xezrini qucaqladı . Ağlamamaq üçün özünü tutmadı. Ağladı dostunun çiyinlerinde...

" Biz dost qalaq."

" Men söz vermeyecem."Azad gecenin bir vaxtı ağrılara yenilib oyanmışdı. Selimden bunu gözlemirdi. En azından buna cesaret etmezdi.Selimin derdi zeiflik idi. Emin deyildi belke de Selim Laylanın heç sevmirdi. Düşünmekden vazkeçdi çünki indi mütleq su içmeli idi. Amma ayağa qalxıb, masadan su götürmek çox çetin görünürdü. İndi Xezri burda olsaydı nece de yaxşı olardı. Bütün geceni bele keçirmekden başqa çaresi yox idi. Xeyli gözledi Azad...Taki yuxu onu aparana qeder
-----------------------------------------
Buranın seheri de gec gelirdi, üstelik çox da soyuq. Xezri Azadın otağına gelib onu oyandırmağa çalışdı amma Azad oyaq idi

" Necesen? "

" Mene su versen yaxşı olacam!"

" Mene emr vere bilmersen Azad. İndiki veziyyetinde başqa kimden kömek isteyeceksen?"

Eyni vaxtda suyu Azada uzatdı

" Sadece bütün gece susuz idim."

" Sadece bir defe seslensen, men gelerdim. Amma yox Azad beyin möhteşem eqosu zedelener. "

" Teşekkür edirem! Oldu?!"

" Qalx hekime gedirik."

" Qalxa bilsem su içerdim."

" Belke de hekime heç getmeyek. Ela görünürsen."
-----------------------------------------
Laylayla Selim üzbeüz oturmuşdular. Amma heç birinin sesi çıxmırdı. Selim ise bu sessizlikden sıxılmışdı

" Menimle danışmayacaqsan Layla?"

" Sehv etdin Selim."

" Aramızdakı maneeni götürdüm."

" Yox sen güclü olduğunu göstermek istedin. Zerre qeder düşünseydin meni, bunu heç vaxt etmezdim. Zöhreni düşünmeliydin. Axı o Azadla mütleq barışacaq...

Ele bu vaxt Azadla Xezri taxta pillekenleri enirdi

" Elbette barışacağıq. Özümü toplayım ilk işim Zöhrenin yanına getmek olacaq."

Layla Azadın söylediklerine sevinirmiş kimi dururdu. Xezri Azadı divana uzandırdı

" Demeli, Laylayla men Azadı emimin yanına aparırıq.

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 53 >>