gizletmirdi

" Sen bizi bağışladın?"

" Azadı he. Seni yox."

" Axı men..."

" Dayan! Sen evvel Selimi aldat güya onu sevirsen...İndi yanında başqa biriyle gel. De görüm Layla...zerre qeder utanmırsan. Sene baxanda qadınlığımdan utanıram. Selim seni sevmir. Mütleq ki Azada güc gösterir. Senin ve atanın heyatını özüm mehv edecem.Sen Xezri indi meni Azadın yanına apar!"

Layla bu sözleri eşideceyini ağlına getirmezdi...axı qınamaq bu qeder asan olmamalıydı. Laylanın fikirlerinden Xezrinin sesi ayırdı.

" Azadı redd eliyib bura göndererem. Selimide ardınca. Sonra üçünüz de öz iyrenc düşüncelerinizde boğularsınız. Sen bir de Laylanı hedelesen! Erine verdiyim canı geri alaram!!!"

Xezri Laylanın elinden tutub qapıya teref ireliledi.

" Ailenin bütün üzvleri de axmaq olarmı...olarmış."

Xezri maşını işe salıb, tez zamanda evden uzaqlaşdı

" Bax Layla. Daha Zöhreyle danışaq, Azadı sağaldaq, Selime ağıl verek....kimi her hansı bir söz desen, seni o uçurumdan özüm itelerem."

" Heçne bilmeden qınayır. Bütün insanlar bele düşünecek. "

" Eger insanlar düşüne bilirlerse qınamazlar. Qınayanların düşünme qabiliyyeti yoxdur. Onlar ancaq danışır. Dedikleri de kimin vecinediki."

" Menim."

" Axmaq."

" Axı Zöhre dediki senide atanıda..."

" Onun bildiyi tek şey alış-verişdi..."

" Bes Azad?"

" Ondan zerer gelmez. "

" Bes Selim? "

" Hüren it dişlemez."

" Hey bu heç yaxşı benzetme deyil."

Laylanın sözüne Xezri sadece dodağını büzdü

" Hara gedirik?"

" Azadı bura göndermeye."

" O qedır yolu geri qayıdacağıq? Daha gecedi. "

" Emime zeng edim.Selimide Azadı da getirsin
" Sen menden bezdin Xezri...Bağışla."

" Bezdim düz dedin."

" Meni atamın yanına apar Xezri..."

"...."

" Cavab vermeyeceksen?"

" Yox! Sus biraz. Yorulmuşam başa düş."

" Emin getirecek?"

" Yox vazkeçdim özüm gedib getirecem. Sonra..."

" Sonra? "

" Sonra men öz sakit heyatıma geri qayıdacam."

Layla boğazındakı tıxacı aşkar hiss

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 53 >>