qoymayacaqsan. Nece inanım? "

" İnanma.İnandırmayacam. Amma men Zöhreni senden, atandan qorumağı bacarmışamsa özümdende qoruyaram. Zöhreni men incide bilmerem.İndi redd ol burdan!"

" Xeberdarlıq edirem Azad Seferov! Zöhrenin gözünden tek damla yaş axsa, imperatorluğunu başına yıxaram!"

" Redd ol imperatorluğundan."

Azadın bu soyuqqanlılığı Selimi delu5 edirdi. Qapını var gücüyle çırpıb getdi. İşçilerin sual dolu baxışlarına fikir vermeden, liftin düymesini sıxdı. Bu liftin her terefini şüşeden düzeltdiren Azada da xoş sözlerini gönderdi içinden. Maşına keçib şeherin kenarındakı bağ evine teref yol aldı. Ne idi onu qorxudan. Zöhrenin incinmeyi? Azadın gücü? ...Laylanın gözelliyi? Qelbindeki fırtına? Yoxsa o fırtınanı sakitleşdirecek tek adın Layla olmağı. Axı heç ona anası layla deye bilmeyib. Dünyaya göz açtığı an anasının ölümüne sebeb olub...Selim neden qorxduğunu bilirdi...Ana laylasından, nevazişinden ötrü darıxmışdı...o darıxmaqdan qorxurdu...
-----------------------------------------
Layla otun üstündeki yalın ayaqlarına baxırdı.

" Soyuqlayacaqsan."

Anasının sesi qulaqlarına doldu...Etrafına baxsa da onu göre bilmedi...

" Soyuqlayacaqsan"

Arxasına döndükde atası orda idi. Qapıda.Amma anası yox idi. Ağır addımlarla arasının yanına getdı

" Azadın yanında işe başlamalısan."

" İstemirem ata. Me...men Azadla evlenmek istemirem..."

"İndi yox. Evvel Azad boşanacaq sonra siz evleneceksiniz."

" İstemirem ata ne indi ne de sonra. Men Zöhreye bunu nece edim...Söz verirem şirketi iflasdan xilas edecem. Amma bele yox."

" Başdan biz nece danışmışdıq?! "

Laylanın gözleri dolmuşdu. Fuad beyi bulanıq görürdü. Tek onun yanında ağlamağına icazesi vardı

" Ağlama!"

" Sen demişdinki, Zöhre exlaqsız, pis qadındı.Amma ele deyilmiş ata..."

" Vicdanına yox menı qulaq as. O qulaqların menden başqasını eşitmeyecek Layla! Özünü bele!"

" Selim de varlıdı."

" Azad qeder yox!, Sen Layla Seferova olacaqsan. Layla Ağazade yox!"

"

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 53 >>