7-ci fırladışında yere saldı. Eyilib götürmeyi düşünmedi bele. Azad aydınlaşdırmağa çalışırdı. Nece oldu...Layla Selimi niye seçmedi...Xezri bir an da heyatlarının ortasına düşmüşdü. Bes Zöhre? Layla haqqında niye bele pis danışırdı...onu anlamaq olar, özünü aldadılmış hiss etdi. Zöhre en mesum olan idi. Bes niye qebul etmirdi, Laylanın günahının olmamasını.
Azad ümid edirdiki Selim de özünü toplayar. Yeni...bu sergüzeştde heç kimin günahı yox idi deyesen.
Azad ayağa qalxıb, şkafdakı senetleri, qovluqları götürdü. Yeterince işden uzaq düşmüşdü. Daha Laylanı düşünmemeli idi. Bunu qebul etmişdi. Sevgiden ölmeyecekdi.
Xezri gah oturur, gah qalxırdı. Zöhrenin dediyi kimi Laylanı qoyub gede bilmezdi. Hardan düşmüşdü bu işe. Niye Zöhreye boyun eymişdi. Bilirdi axı...bilirdiki o qehveyi saçlı qadın onun deyil. Bu ne pis ziddiyetdi. Xezri nece çıxacaqdı bu işden. Özüne defelerce deyirdi. Deyirdiki, bu hekayenin içinde ne işi var. Bu Xezrinin hekayesi deyil. Xezri başını aşağı dikib dayanmışdı. Taki görüşüne 1 cüt ayaqqabı girene qeder. Fuad bey qara gözlerini Xezriye dikmişdi. Bu kişi ne isteyirdi ondan. Sanki yeterince problemi yoxmuş kimi birde Fuad bey vardı.
" Nigaran görünürsen Xezri."
" ..."
" Ne vaxt öz evine getmeyi düşünürsen?"
" Laylayla evlendikden sonra."
" Qızım kendde qalacaq? Men seninle danışıram.Ayağa qalx."
Xezri ayağa qalxıb, Fuad beyin yanından ötüb keçdi
" Bu ne hereketdi?! Men seninle danışıra!"
Xezri pilleleri iki iki çıxıb Laylanın otağına getdi. O hele de yatmışdı. Kaş Layla hemişe yatardı. Xezri de onu izleyerdi.
Çarpayının kenarında oturub, Laylanın elini tutdu.
" Özüm özümü nece bir çıxmaza salmışam bir bilsen Layla. Heç bilmirem...Ne edeceyimi bilmirem. Kimden ağıl alacağımı da bilmirem. Gerçekleri öyrensen üzüme baxmassan. Selim haqlıdı...men düşündüyün qeder mükemmel deyilem. Kaş elimde olaydı. O uçuruma geri qayıdaydım. Seni aparardım...heç kimin bilmediyi yere aparardım. Biz ele hüzurlu yaşayardıqki. Öz axmaqlığım...Zöhre

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 53 >>