Eger getdiyini demeyecekse menim üçün vacib deyil."

" Çox bilirsen sen."

" Otaqdan çıxacaqsan yoxsa men çıxardım?"

" Otaqdan çıxacaqsan yoxsa qolundan tutub men çıxardım?! Yığışdır özünü Selim.Qızlar senden daha dözümlüdü."

" İmkan vereceksen yatım. Atam kimi başımın üstünde dayanıb..."

" Öl burda."

Azad otağın qapısını çırpıb öz otağına getdi.
-----------------------------------------
Nehayet ki Xezrinin gözlediyi vaxt gelmişdi. Xeyli hündür ve böyük binanın qapısından içeri keçib geniş dehlizde addımladı. Sol terefinde qalan divarda boydan boya "Seferov" yazılmışdı. Göz oxşadıqca boğazına ilan dolanmış qartal fiquru her küncde var idi. Yox Xezri sehv fikirleşirdi, bunu özü de anladı. İlan dolanmamışdı, sarılmışdı. Liftde minib Azadın yazdığı mertebenin düymesini sıxdı. Liftin dayanması texmini 3 deqiqe vaxt almışdı. Liftin qapısı açıldıqda Azad orda idi

" Doqquza 15 deqiqe var Xezri. Seni bele telesdiren her nedise diqqetimi celb etdi."

Azad eliyle yolu gösterib irelilemeye başladı. Sol terefde masanın arxasında dayanan xanımın isti gülüşü Xezriye yönlenmişdi. O da ferqinde idi.
Azad qapını açıb Xezrinin keçmesini gözledi.

" Keç eyleş."

" Sene danışacağım hadise 2 il evvelden başlayıb."

"..."

" Etrafında en yaxınında bir ilan var Azad. O ilan heykeldeki kimi qartalın boynuna sarılmayıb...o ilan senin boynuna dolanıb. 2 il evvel de menim boynumda idi. Hele de yaxşı nefes ala bilmirem."

"...."

" Menim Laylanın heyatına girmeyim, bu olanlar...qismet ya da tesadüf deyil. Hamısı planlıdı..."

Gurultuyla açılan qapı, Xezrinin sözünü yarımçıq qoydu

Zöhre telaşla içeri girib, gah Azada gah da Xezriye baxırdı.

" Zöhre?! Ne olub?"

" Selim...Selim xestexanadadı."Azadın indiki veziyyeti, Selimin evvelki veziyyeti idi. Ağ xestexana dehlizleri...heyatdan daha çox ölüme aparan yol kimi idi. Zöhrenin yalançı gözyaşları dayanmaq bilmirdi. Xezride orda idi. Tekce Layla yox idi...
Azad qapının qarşısında donub qaldı

"

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 53 >>