Ata..."

" Kifayetdi! Get özünü işe qebul etdir."

" Anam olsaydı..."

Layla üzünde his etdiyi sızıyla arxaya sendeledi. Fuad bey etdiyine peşman olmuşdu, açıq şekilde olan elini yumruq edib, Laylaya arxasını döndü.

" Yaxşı bu hefte dincel. Gelen hefteden plana uyğun davam et."

" Bağ evine gedecem..."

Atasından cacab gelmediyini görüb pillekenleri ağır addımlarla qalxmağa başladı..
-----------------------------------------
İndi bu yol Laylaya daha uzun gelmişdi. 1 hefte 1 hefte idi. Dincele bilerdi.1 hefte özü ola bilerdi. 1 hefte öz heyatınl yaşaya bilerdi. 12 de oyanıb gece 3 de yata bilerdi. Axırki çatmışdı bağ evinin böyük darvazasından içeri keçib,ayaqqabılarını çıxartdı. Ayaqlarını otlara sert basaraq, eve teref qaçırdı...Sanki azadlığa qaçırdı, anasına qaçırdı...qapını celd açıb içeri keçdi. Çantasındakı köhne kaseti yerleşdirib, Böyük ekranın qarşısında eyleşdi. İndi o anasının sesini gülüşünü rahatca dinleye bilerdi...Axşam saat 8-e qeder anasının doğumdan sonrakı videosuna baxmışdı. Sözlerini ezberlemişdi

" Soyuqlayacaq, onun üstünü qalın edin."

Bir daha tekrar izleyecekdiki işıqlar qefleten söndü. Layla qaranlıqdan qorxmurdu. Atası onu cezalandırarken qaranlıq otaqlara öyreşmişdi. Axırki şkaflardan birinde şam tapıb yandırdı.

Ancaq Selim ne şam, ne de kibrit tapa bildi.Ya soyuqdan ya acından ölecekde. 3 cü mertebenin balkonuna telfonun işığıyla çıxıb etrafa baxdı

" Qazlar niye kesilib axı!"

Etrafdakı evler boş idi. Tam ümidini itirirdiki qarşıdakı evin penceresinden gelen işığı gördü

" Ela.Ölmeyecem"

Pillekenlerden tez-tez düşmek isteyerken, yüngülce yıxıldı amma telfonu o qeder şanslı deyildi.Paramparça olmuşdu.Axırki heyete çıxa bilmişdi. İşıq gelen eve teref gedib qapını döydü.

Layla vaxtsız gelen namelum qonağın kim olduğunu bilmirdi ve qorxurdu. Selim ise var gücüyle qışqırırdı

" İçerideki qapını aç yoxsa bu yağışın altında soyuqlayacam."

" Hey insanlıq ölüb?!"

Bu sesi Layla

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 53 >>