tanıyırdı

"Selim"

Yavaş-yavaş qapıya gedib açdı.Selim qarşısında Laylanı görende teeccübden ağzı açıq qalmışdı. Qeflden çaxan şimşekle Layla Selimin boynuna sarıldı.Qaranlıqdan qorxmasa da şimşekden çox qorxurdu...Selimin elleri çoxdan onun bel oyuğundan yerini tapmışdı.Birde üzündeki menasız tebessüm vardı....Qaranlığı göy üzündeki işıq pozurdu. Layla başını Selimin boynuna daha çox basdırırdı. Selim ise bu xoş qarşılamadan teeccüblenmişdi. Sükutu da onun sesi pozdu
" Layla? "
" Şimşek..."
" Ne? "
" Şimşek çaxır "
" Eşidirem. Senin ne işin var burda? "
Layla yavaş-yavaş başını geri çekdi
" Bağışla men bir az qorxdum."
" İşıqlar sönüb, qazlarda kesilib.Burda işıq gelen tek ev bura idi. Dedim belke şam olar?"
" Şam...he var. "
" Qorxursansa, men yanında qalaram..."Selim ümid edirdiki o qal desin
" Yox qorxmuram. "
" Şam?"
" He indi getirerem" Telesik içeri gedib elinde bir qutu şamla geri qayıtdı.
" Bu qeder bes eder? "
" Men eslinde acam amma..."
" Yemek yoxdu amma sendviç hazırlaya bilerem. "
" Ela "
Selim içeri keçib, eyleşdi. Niye bu qeder heyecanlı idi özüde bilmirdi
Laylanın elleri özünden asılı olmadan titreyirdi. Hazır etdikdeb sobra meyve suyu ile birlikde Selimin yanına geldi.
" Zehmet oldu. "
" Nuş olsun. "
" Bes özüne? "
" Ac deyilem. "
" Azadla danışmısan? " Selim bir şekilde eşitmek isteyirdiki o heç vaxt Azadı sevmez
" Köhne müdürümle niye danışımki..." Layla söhbetin ne vaxt bura geldiyini anlamışdı ve bundan memnun deyildi. "
" Düzdü..."
Selim yeyib bitirene qeder iki terefde sessiz qalmışdı
" Daha men gedim. Yemek üçün çox
sağol. "
" Nuş olsun. "
" Oldy "
Selim tam qapıdan çıxırdıki...yene şimşek öz işini görmüşdü
" Selim! "
" He? "
" Şey...Selim..." Layla hem qorxudan hem de heyecandan heçne deye bilmirdi.
" İsteyirsen qalım yanında. " Selimin üzünde güller açırdı.
" Qalarsan?"
" Bir sendviç daha hazırlasan, qalaram. "
Layla gülümseyib başını aşağı yuxarı terpetdi. Selim sevincek içeri keçib

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 53 >>