ANNAMIZ QAYITDI.UĞURLAR GÖZEL
YA ALLAH BAŞLADIQ...
YAĞIŞDAN SONRA (REAL)
YAZAR:ANNA KARENİNA
Bölüm 1.
Masamı pencereye teref dönderib arxama yaslanmış, divar boyu örtülmüş pencereye vuran yaz yağışının her damcısının şüşeye deydikce çıxan sesine böyük zövqle qulaq asır, gözlerimi yumaraq yene ucsuz-bucaqsız xeyallara dalmışdım. Günün yorğunluğundan az qala yuxuya gedirdim ki, gelen zengle celd masama doğru dönüb desteyi qaldırdım.
-Aha. Gelirem. - desteyi asmağımla ayağa qalxıb otaqdan çıxmağım bir olmuşdu.
Otağının qarşısında dayandıqda yeniden gözüm "Celal İbadov" yazısına sataşmış, ardınca fikrimi toplayıb qapını taqqıldadıb içeri keçdim.
-Keç otur, Liliya. - mene doğru xefif gülümseyib kenardakı senedlerden birini eline aldı. - Başlamısınız hazırlıqlara?
-Hele ki, cızma-qaralardı. Arturla da meslehetleşdik. Bir-iki hefteye layihenin ilk versiyası elinizde olacaq.
-Ne düşünürsen? Almanlar beyenecek? - o, yeniden gülümsedikde men de bu defe ona qarşılıq gülümseyib dillendim:
-Başqa seçimleri yoxdur. - gülümsedim. - Bir heftedir bu mesele ile maraqlanıram. Odur ki, rahat olun. - Celal mehribanlıqla üzüme baxıb gülümsedikde hele buraya geldiyim ilk günü xatırladım. O zaman da menimle bele mehriban davranmış, bir il erzinde mendeki qabiliyyeti görüb baş memar vezifesine qeder qaldırmışdı.
-Senden deyesen qorxmaq lazımdır. - bu söze her ikimiz gülüşdük.
-Başqa sözünüz yoxdursa, men daha gedim. - hazırlaşmaq isteyirdim ki, o ne ise yadına düşmüş kimi meni sesledi.
-Liliya, dayan. Xeberin var yeqin Aydın artıq buraya qayıdır.
-Aha. - maraqla sözün hara gedeceyini gözleyirdim.
-Senin zövqüne şübhem yoxdur.Aydının keçmiş otağına el gezdir, lazimi eşyaları aldır, bir de ona döze bilecek bir katibe tap. - son sözünde o gülümsedikde men ürkmüşdüm. Diger müdiri sadece şekillerden tanıyır, haqqında heç bir melumatım yox idi. Tek bildiyim son iki ildir men çalışdığım şirketin Azerbaycandakı ofisinde müdir olduğu idi. Son günler eşitdiklerime göre ise qardaşı

[1] 2 3 ... 6 >>