Orxan Azerbaycana qayıtdığına göre o, buraya gelirdi.
-Narahat olmayın, sabahdan bu işle maraqlanacam. - söyleyerek otaqdan çıxdım. Her defe otağına geldikde heyecandan bütün bedenim buz kesirdi. Bezen heyecandan, utancımdan üzüne de baxmağa çekinir, mene baxdıqda her şeyi anlayacağından qorxurdum. Üzümde axmaq gülümseme ile otaqdan çantamla penceyimi götürüb şirketden çıxdım.
Özümü on ildir hele de yad kimi hiss etdiyim Sankt-Peterburqun narın yağışlı küçelerine atıb yene düşüncelere dalaraq gezişirdim.
Kimise sevmek, kimese aşiq olmaq bu yaşıma qeder mene yad olsa da Celala qarşı zamanla içimde ad qoya bilmediyim hissler yaranmışdı. Onu gördükde heyecanlanır, xoş bir söz eşitmek üçün sözün esl menasında ağzını güdürdüm. Kimse onun haqqında danışdıqda belli etmesem de diqqetle danışılanlara qulaq verir, onunla bağlı daha çox şey öyrenmek isteyirdim. Özüm de bilirdim ki, etdiyim uşaqcadır ve heyatda özüne göre müeyyen mövqe tutan biri üçün olduqca qebuledilmez hereketdir. Men de düşdüyüm veziyyetle ya da öz hisslerimle qürur duymurdum, fexr etmirdim. Amma elimden de bir şey gelmirdi. Susub her şeyi zamana buraxmış, ne olacağını maraqla gözleyirdim...
Sevgi baresinde kişiler ve qadınlar her zaman eks mövqede dayanırlar. Kişiler daha cesaretli, biz qadınlar ise her zaman bir neçe addım geride dayanıb sevgisini gizletmek üçün hem özüne hem de etrafındakılara minlerle behaneler uydurur. Bu ferqlerin ise heç bir ehemiyyeti yoxdur. Çünki neticede sevgi ya vardır, ya da yoxdur. Bu sebebden ilk addımı kiminse atmağını gözlemek bezen axmaqlıqdır.
-Bu fikirleri kenara qoysam yaxşı olar. - eve çatdığımı gördükde öz-özüme pıçıldayıb qapını taqqıldatdım.
-Lili... - qapını açmağı ile Meryemin üstüme atılmağı eyni anda baş vermişdi deye elim havada dayanıb hele ne olduğunu derk ede bilmirdim.
-Meryem -özümü saxlaya bilmeyib axır gülümsedim. - 1 hefte sonra Leylanın toyudur ve men sağ-salamat getmek isteyirem.
-Yaxşı daha qucaqlamaram. - Meryem burnunu sallayıb qonaq

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>