otağına keçdikde men de penceyimi çıxarıb içeri keçdim.
Ülker xala meni gördükde ayağa qalxaraq yaxına gelib meni bağrına basmış, o da Meryem kimi deyesen, yaman darıxmışdı.
-Xoş gelmisiniz. - gülümseyerek ondan aralanıb keçib Meryemin yanında eyleşdim.
Ülker xala otuz ile yaxındır ki, anamla dostluq edirdi. Onların bu mehribanlığı, yaxınlığı Meryemle mene de keçmişdi ki, biz de uzun illerdir bir-birimize her zaman dayaq olurduq.
Meryemle ilk defe dörd yaşımız olarken Samarada tanış olmuşduq. Düzdür, ilk söhbetimiz uğurlu alınmasa da sonralar getdikce bir-birimize öyreşmişdik. Sonradan biz Sankt-Peterburqa köçdüyümüz zaman Meryemle eyni mektebe getmiş, yalnız peşelerimizi seçerken men memarlıq xeyallarına qapılmış, o ise "Men günün birinde mütleq hekim olacağam" deye-deye axır öz isteyine nail olmuşdu.
Son günlerde ise hamının başı Meryemin bacısı Leylanın toy hazırlıqlarına qarışmışdı. Evin tek övladı olduğuma göre bacı-qardaş anlayışı mene yad olsa da Leylanı da, Meryemi de öz doğmam kimi sevirdim.
-Liliya, icaze ala bildin işden? - meni uşaqlıq xatirelerimden anamın sesi ayıltdı.
-Bu günlerde işler ağırdır deye ancaq 4 günlük icaze ala bildim. - heyfslenerek dillendim.
-Xeyirdir?! Bir ildir sen gece-gündüz işleyirsen indi icaze vermeye zerleri tökülür senin müdirinin?! - her üçümüz aniden coşan Meryeme teref döndükde evvelce gözlerim teeccübden böyüse de sonradan Meryemin ses-küylü obrazını xatırlayıb gülümsedim.
-Sehv deyirem Revane xala?! - heç kesin dillenmediyini görüb bu defe son ümid yeri anama teref döndü.
-Yox qızım düz deyirsen. İlk defedir icaze isteyir onu da cemi 4 gün verirler. - anam da narazı halda dillendikde doğrudan artıq bu söhbetden üreyim sıxılmışdı ki, ayağa qalxıb:
-Kimise öldüre bilmerem mene bir aylıq icaze versin. - söyleyib otağıma keçdim.
Son zamanlarda işle bağlı hedsiz yorğunluğum, hemçinin Celalla bağlı fikirlerim meni sebrsiz, aqressiv insana döndermişdi.
-Ne olub sene? - qapının kandarında dayanan Meryem
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
