yerde lunaparkda çekilmiş bir sehneni gördüyünde özünden sılı olmadan iç çekmeyi,adamın diqqetinden yayınmamışdı.Maraqla soruşmuşdu Ceyhun.
-Ne oldu?Üreyini sıxdı kino?
-Delisen?Elbetteki yox.Ammma maraqlıdı.Göresen indi o oğlan qıza onu sevdiyini deyecek ya yox?
Ceyhunun onu özüne teref şkmesine qarşılıq sevincle güldü qız.
-Hey…dayan.Mence deyecek.
Ceyhunun gülerek ona baxması yeniden gülümsetdi qızı.Onun yanında olmaq xoşbextliyin diger adı idi artıq Leyla üzün.Ağlına gelen fikirle qerarsızlıqla dodağını dişledi.Son bir ümidle dillendiyinde üreyi deli kimi çırpınmağa başlamışdı.Sehv etmemeli ve sözlerini düzgün qurmalı olduğunu bilirdi o an.
-Ne qeder ezab çekir.Sence de sevgi,eşq ezab çekmekdi?Amma,görürsen biz heç ele deyilik.Beraberlikde eşq olmasa da her iki terefin bir-birine duyduğu sevgi bes edir demek ki…Yeni şey,istek bes edirmiş.
Gözleri maraqla onun üzünü süzdüyünde onun ne düşündüyünü anlamaqda çetinlikçekdi Leyla.Çünki,Ceyhun,gözlerini qısıb sadece olaraq ona baxırdı.Boğazında düyümlenmiş sözlerini sanki uddu qız.Eyni hissleri o anda Ceyhunun da yaşadığını hardan bile bilerdiki?Ceyhun da içinden keçenleri dillendirmedi.Qızın buna nece reaksiya vereceyini bilmirdi ve buna cehd ede bilmezdi.Bir qaşını yuxarı qaldırıb gülümsedi qıza ve sözleri,özünü mecbur ederek dillendirdi.
-Sevgisiz,eşqsiz de beraberlik olurmuş.Bizimki kimi…Amma eminem ki,sen bizimkine benzemese de sevgini dadmısan.Toğrul heqiqeten de şanslı adam imiş.
Eşitdikleri ile qaşları çatıldı qızın.Kefi pozuldu.Hirsle onun qolları arasından çıxıb,divanda yanüstü oturdu.
-Sene onun adını çekmemeyini defelerle dediyimi xatırlayıram Ceyhun!Hetta xahiş etmişdim.Onu mene xatırlatmaqdan zövq alırsan sen?Yada özüne xatırlatmaqdan.
Ceyhundan cavab gelmediyinde qızın qezebi daha da alovlandı.Gözleri hirsinde böyümüşdü sanki.Ceyhun ona qarşı her defe bele acımasız ve qeddar ola bilerdise,onun da canını niye de Leyla acıtmasın axı?
-Eslinde düz deyirsen!Men sevgini dadmışam.Amma o

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 228 >>