çökdüyünde,yumuşaq halda qızın ellerinden tutub,dodaqlarına teref apardı.Zerifce öpdükden sonra bele dodaqlarını ellerinden ayırmadı.Hesretle süzdü onun o gözel çöhresini.Qız yerinde narahat halda terpenib,gözllerini açdığında,ellerini onun ellerinden çekmek istediyinde bunu bacara bilmeyib,qaşlarını çatdı.
-Heyvan!Burax elimi!
Havanın qaranlıq olduğunu gördüyünde,saatın on ikiden keçdiyine de emin oldu.Bu vaxta qeder evin içinde saata baxıb,deli kimi o teref bu terefe fırlanmaqdan esebleri pozulmuşdu.Telefonu defelerle eline alıb,ona zeng etmek istemişdi ve her defesinde de bundan vaz keçmişdi.Sonra uzun mesajlar yazmış ve yeniden,yeniden silmişdi.Yorğunluqdan beş deqiqelik divanda oturmuşdu ve görünür ele o anda da yuxuya getmişdi.İndi ise onun neticesinde boynu ağrıyırdı.Bütün bunları düşündüyüne,ayağa qalxıb onu söyüb ve o geniş sinesini yumruqlamaq keçirdi içinden.Bütün bunlar bir yana günorta saatlarında eve gelen biri de bütün sinirlerini ve hisslerini alt-üst etmişdi.Gözü kenarda pencerenin qarşısındakı bordo kresloya sataşdığında,kreslonun üstünde ağ lekeleri gördüyünde gözlerini qıydı.Teessüf...Evvelce "bilmeden" bir şüşe ağ lakı dağıtmışdı üstüne.Daha sonra ise temizlemek üçün domestosa müraciet etmişdi.Tebii ki netice istediyi kimi qenaetbexş idi.Kreslo sözün esl menasında pis güne düşmüşdü.
Günorta qapının zengi çalındığında Nuride xanım evde olmadığından qapını özü açmışdı.Qarşısında olduqca gözel,açıq mavi gözleri,uzun ince vücudu ve uzun sarı saçları ile her kesi özüne heyran buraxacaq derecede gözel bir qız dayanmışdı.Qızı ilk gördüyü saniyede büle üreyini bir el sıxmışdı sanki.Maraqla onun üzüne baxdığında qızın qızın boyunun öz boyundan bele uzun olduğunu düşündü.Ve...lenet olsun!Daha gözel olduğunu görmüşdü.Özünü toplamağa çalışaraq qapıdan çekilmeden qızın gülüşüne qarşılıq tebessüm etdi.
-Buyurun?
Qız bir addım ireli geldiyinde Leyla çaşqınlıqdan geri addım atdı ve sarışın gözel ieri keçib,elini Leylaya uzatdı.
-Size özümü teqdim

<< 1 ... 107 108 [109] 110 111 ... 228 >>