yana,birine bağlanmağı da heç istemerem.
-Niye?Bunda ne varki?
Bir qaşını yuxarı qaldırdı.
-Pis?Bunda berbad olan ayrılıq var canım.
Onun cavabı qarşısında heç kim bir kelime bele olsun demedi.Leyla çaşqınlıqla gözlerini Selimden qaçırarken,Selim öz ağılsızlığına yanırdı hemin vaxt.Her üçü de özlüyünde xeyallara dalarken,Ceyhunla Leylanın qelbi bir-birlerinden xebersiz öldürücü bir ritmle şiddetle döyünürdü.
N N N N N
Eger seni itirmekle üz-üzü qalmasaydım çaresizce,Üreyimi deyil,başımı yaslayardım köksündeki üreyine laqeydce…
-Ceyhun!Eslinde men her şeyi xatırlayıram ve senin esl kimliyini de bilirem.Amma bunların heç biri vecime deyil,çünki men seni çox sevirem.
Oflayaraq güzgünün qarşısından çekildi Leyla.Bunu ona nece deyecekdi axı?Selimin dünen geceki sözünden sonra seherden ele hey bunudüşünürdü.Axşam yemeyi üçün xüsusi süfre hazırlamışdı ikisi üçün.Her şeyin hazır olduğunu görüb eynini deyişdi.Qısa qara paltarı vücuduna ikinci bir deri kimi sarılmışdı sanki.Saçını at quyruğu yığıb,sadece olaraq dodaqlarına qırmızı pomada vurdu.Heyecanlı idi.Bu axşam ne olarsa olsun,Ceyhunla her şeyi danışacaqdı.Qerarlı idi.Üzünde gülüşü ile otaqdan çıxıb,yeniden otaqdakı süfreye baxdı.Kiçik elementleri de elave edib,onun gelmeyini gözlemeye başladı.
Ceyhun eve geldiyinde baxışları olduqca keskin idi.Leyla buna ehemiyyet bele vermeden onun üzüne kiçik bir öpüş qondurdu.Eynindeki kip oturmuş kostyumunun penceyini çıxarıb,vecsizlikle divana fırlatdığında,Leyla onun hirsli olduğu qenaetine geldi.Gözucu bütün gün eziyyet çekib,hazırladığı masaya baxdı.
-Ne olub?
-Heç ne!
Gülümseyerek onun yanına gelib,elini tutdu.Onu masaya teref apardığında beyninde deyeceklerini fikirleşirdi yeniden.Heyecanından üreyi daha da süretle döyünmeye başlamışdı.Ceyhunun ağlındakı fikirlerden xebersiz masaya keçib eyleşdiler.Ortadakı veziyyetin gerginliyi qızın üreyini sıxdı.Kefi pozulmağa başlamışdı.Adam heç masaya düz-emelli baxmamışdı bele.Ceyhunun bele halını ilk defe görürdü ve onun

<< 1 ... 113 114 [115] 116 117 ... 228 >>