dikmişdi.
-Düzünü de.Ele indi!
Sesinin tonunu aşağı salmağa çalışsa bele,gözlerindeki o qorxunc ifade Leylanın dizlerinin esmesine kifatet edirdi.Qorxudan titrediyini hiss etdiyinde,içinden öz-özünü söyürdü.
-Niye?Niye Leyla?
-Ne?N…ne niye?Ceyhun,heç ne başa düşmürem men.Qolumu incidirsen burax!
O anda qızın qolunu nece möhkem sıxdığını bele vecine almırdı adam.Hirsi gözünü ele bağlamaq bağlamışdı ki,o anda deyeceklerinin cezasını çox ağır bir şekilde çekeceyinden de xebersiz idi.Qıza iyrenirmiş kimi baxdı.Sonra ise hiddetle dillendi.
-Niye yalan danışdın?Hafizeni itirmemisen!Niye ucuz bir fahişe kimi menim yatağıma girdin?Ne üçün axı?
İşığı söndü qehveyi gözlerin.Boş-boş adamın üzüne baxdığında onun dedikleri eks-seda yaradırdı qulaqlarında."Ucuz bir fahişe kimi…"Yüz faiz sehv eşitmişdi.Ceyhun ona heç vaxt bele söz demezdiki…Eşitdkleri sehv olmalı idi.Bu mümkün deyildi.Ceyhun ona qarşı o ifadeni işlede bilmezdi.Amma demişdi…Sehv eşitmemişdi…Onun qollarında çırpınmağı buraxıb,bütün hiddeti ile boş qalan elini qaldırıb,heç gözünü bele qırpmadan,adamın yanağına şiddetle endirdi.
Otaqda Ceyhunun hiddetle çıxan sesine qarşılıq yaranan sükutu,Leylanın şillesinin sesi pozmuşdu.Yalnız o an,Ceyhun,barmaqlarının möhkemce tutub,sızdığı ince qolu buraxdı.Yalnız o an,dediklerinin ağırlığını üzündeki yanma hissi ile derk etdi.Gözleri qızın indiden qıp-qırmızı qızaran qoluna sataşdı.O an Leylanın her zaman,kederli olan vaxtlarda bele parıldayan o gözlerin derinliklerinde gördüyü ifade ile,içinde sevgi ile beslediyi bir çiçek bir anda soldu sanki.Her şeyden evvel o gözlerde müdhiş bir qezeb vardı.Ne qeder çalışarsa çalışsın soyuqqanlı davrana bilmemişdi Ceyhun.O gözlerde bir anlığına xeyal qırıqlığını gördü Ceyhun ve bir anda qarşısındakı qadın sanki cild deyişdirdi.İlk gördüyü vaxtlardakı soyuq ve mesafeli birine çevrildi.
Qız ürekden bir qehqehe çekdi ve adam,bu gülüşün eslinde acı bir feryadın iniltisi olduğunu duymadı.Her ikisi de o andan etibaren bir-birlerine

<< 1 ... 115 116 [117] 118 119 ... 228 >>