hirslendirmeye çalışırsan!
-Niye hirslenirsen axı?Heyatımda ilk deyildin ki,son da olasan Ceyhun!Sene özümü peşman olmadan,fikirleşmeden nece teslim etdimse,bunu bir başqası ile yeniden düşünmeden…
Qolunun hirsle tutulub,ona teref sertlikle çekilmesi vaxt,hirsinden hönküre-hönküre ağlamaq isteyirdi.Deyecekleri bu gün esa bunlar deyildi.Ona onu sevdiyini deyecekdi.Hem de bütün bunların artıq onun üçün heç bir mena kesb etmediyini bele deyecekdi.Ancaq Ceyhun onu heç bilmediyi bir mövzu üstünde ittiham edirdi.
-Burax qolumu vehşi!
Çabalayıb,qolunu ondan qurtarmağa çalışdı.Qolunu buraxmasını isteyirdi.Ceyhun ise bunu etmedi,eksine onu möhkemce özüne teref çekib,sertlikle dodaqlarına yapışmışdı.Onu özünden uzaqlaşdırmağa çalışdı.Dodaqlarının her zamankı kimi onun terefinden sevgi ile öpülmesini isteyirdi.Bele vehşi bir halda deyil!Qarşılıq vermemekde qerarlı olan qızı gören Ceyhun,qollarının tutuşunu daha da sıxlaşdırmışdı.Qeza vaxtı zede alan qabırğaları yeniden sızladı Leylanın.Ceyhun bütün hirsini ondan bele alacaqdı?Onu inciderek?Ceyhunun hirsi Leylanı bir saniyelik bele olsa başqası ile düşünmesine idi eslinde o anda.Başqasının o ellere toxunmasına,başqasının dodaqlarının istekle o dodaqları öpüb,qarşılıq almasına idi.Leylanın başqasına gülmesine idi hirsi.O esla başını başqa birinin sinesine qoya bilmez,esla başqasının ellerini tuta bilmezdi.
Başqasının onu qucaqlamasına,toxunmasına icaze vere bilmezdi.O,onun idi!Ona aid olan ne varsa da Ceyhunun idi!Ve indi,Leylanın onun öpüşüne cavab vermemesi bele bütün vehşi hisslerinin üze çıxmasına bes edirdi.Bir anda böyük bir qüvve ile arxaya doğru itelendiyinde özüne gele gele.Leyla hirsle elinin tersi ile dodaqlarını sildiyinde ise Ceyhunun esebi bire-beş artdı.
-Bunu bir daha eleme!
Qarşısında bağıran qıza baxdı.Esas ise gözlerine.Orada ele bir keder var idiki.O anda dediklerinin ağırlığını hiss etdi.
-Senden zehlem gedir Ceyhun!Heç neyi görmeyen o gözlerinden,heç neyi duymayan o ellerinden zehlem gedir!Fahişe

<< 1 ... 118 119 [120] 121 122 ... 228 >>