neden xebersiz her günki,danışığı kimi rahatlıqla danışırdı onunla Nuride xanım.
-Ceyhun,Leyla hanı?Eminem ki, o inadcıl gözel sene demeyib amma...
Ceyhun bezgin halda başını qaldırıb qadının üzüne baxdı.Sesi bu danışıqdan sıxılmış ve hetta bezmiş kimi çıxırdı artıq.
-Nuride bağışla amma yemeklerinle bağlı sonra söhbet etsek olar?Yemedim!Bilmirem!Leyla ise yoxdu!Gedib!
Yerinden qalxıb metbexden çıxmaq istediyinde qadının qeh-qehesini eşitdi.Qeribe idi.Adi vaxt olsa Nuride sırf yemeklerine bir rey bildirmediyi üçün baxışlarını küskünlükle aşağı dikib,susardı.
-Alemsenee sen Ceyhun.Görürsen?Ele bilirdimki demeyecek.Sen nece birisen?Küsdürmüsen qızı?
Ellerini sinesinde çarpazlayıb qadının qarşısında dayandığında sözünü qurtarmamış el çekmeyeceyini anlayıb danışmasını gözledi.
-Sözünü de.Getmeli yerim var.
-Can qızım.Yadındadırsa sene o qızı üzmemeyini demişdim.
-Nuride!
-Yazıq qız dünen seher tezden canfeşanlıqla sene yemek bişirib,sense yememisen?Deyir,Ceyhun ele hey ona nese bişirmeyimi isteyirdi mende yalandan bişire bilmediyimi dedim.Ecebdi valla.Bu qeder varın,dövletin qabağında bu qeder sade birisi olmaq her adama xas xüsusiyyet deyilki…Dünen nese xüsusi gününüz idi?Mene bu günün gözel olmasını istediyini demişdi.Qoymadı elimi neyese vurum.
Yerinde donub qaldığında gözünün qabağında canlanan xatireye göre dodaqlarında yaranan kiçik gülümsemeden xebersiz idi.
***
Metbexde çay hazırlayan Leylanı arxadan qucaqlayıb,boynuna öpüş qondurmuşdu.
-Senden mene yemek bişirmeyini isteyirem gece gözlüm.
Qız teeccüble onun qollarında çevrilib baxışlarını onun üzünde gezdirdi.Nehayetinde gözleri gözlerinde mesken tutarken dodaqlarına kiçik öpüş qondurmuşdu.
-Ceyhun,men yemek bişire bilmirem.
-Onda öyren,sonra bişir.Nuride sene öyreder.
Qız şen halda gülerken,başını olmaz menasında sağa-sola yellemekle meşğul idi.
-Sene yemek bişirmeyecem Ceyhun bey.
-Sebeb?
Düşünürmüş kimi dodaqlarını büzüb bir qeder fikirleşdi.İstediyini tapdığında üzü tebessümü ile

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 228 >>