aydınlanmışdı.
-Bunun üçün gerek sen mene çox ama çox gözel sözler deyesen.Amma sen romantik biri olmadığına göre?
-Hm…Meselen ne isteyirsen?
Öz fikrine göre tapdıqları içinde Ceyhuna en uyğun olmayanını teklif kimi önüne qoyduğunda şeytanlıqla gülümseyirdi.
-Bir yemek üçün mene şeir demeyeceyine göre?
Qızın üzünü elleri arasına alıb yaşıl gözlerini dikdi valehi olduğu qehveyi gözlere.
-Çekir varlığımı dara gözlerin
Aparır ruhumu hara gözlerin?
Qara bir mehbesdir qara gözlerin,
Burax gözlerinin hebsinden meni.
Sehrlenmiş kimi ona baxdı üzündeki gülümsemesi bir qeder azalaraq.Sonra birden Ceyhunun heç gözlemediyi halda möhkemce sarıldı boynuna.Gözlerinin dolduğunu hiss etdiyinden göz yaşlarının axmasının qarşısını almaq üçün qollarından çıxıb kenara qaçdığında uşaq kimi ona dil çıxarmağı da unutmamışdı.
-Onsuzda sene yemek bişirmeyecem.
Güle-güle evin içinde qaçarken Ceyhun da onun arxasınca qaçırdı.Tebii ki,eger ona qaçmaq demek olarsa.O,sadece olaraq Leylanın oyunu ile ayaqlaşmağa çalışırdı.Hara getdiyine fikir vermeden pillekenlerle yuxarı doğru çıxdığında yuxarıdaki istirahet otağına çıxdı.O teref bu terefe qaçdığında ayağı yerdeki qalın ve olduqca rengli xalçaya ilişdiyinde küreyi üste yere yapışdı.Ceyhun da gülerek ona yaxınlaşıb qollarını onun iki terefinde sabitleyib bir qaşını yuxarı qaldırdı.
-Demeli bişirmeyeceksen?
İnadla başını yox menasında sağa-sola çevirdiyinde gülmekden qarnına ağrılar girmişdi.Zarafatla ondan qurtulmaq ister kimi hereket etdi.
-Hey...Ceyhun bey...burax bu qollarının hebsinden meni.Aşağıdakı dem çayı qaynadı indi yüz faiz.
Bu defe Ceyhunun başını "-yox" menasında yellediyini görüb zarafatyana dodaqlarını büzüb qaşlarını çatdı.
-Demeli gözlerimin hebsinden qurtulmağa çalışırsınız siz?He?
Ceyhun qarşısındakı qızın üzüne baxdı.Sevdiyi qızın.Saçları seliqesizlikle üzüne dağılmışdı.Qaçmaqdan azda olsa yanaqları qızarmışdı.Onun qadınının.Yalnız ona aid olanın.Üzünü üzüne teref yaxınlaşdırdığında bir eli ile saçları ile

<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 228 >>