şekili bele yoxdu mende Sebiş.Boş.
Boşluqdu.Birden bire girdi heyatıma ve ele girdiyi kimi de çıxdı.Qovuldum.Men onu sevmişdim.Her şeyi,sırf onu sevdiyim üçün silmişdim.Düşüncesi bele gülünc gelir bezen.Leyla Bedirzade öz isteyi ile Ceyhun Vahabzadenin oyuncağına çevrildi!Onu sevdim…Çox sevdim.Amma o bunu deyerlendirmek yerine heyatımda ve evimde seni istemirem dedi.Fikirleşe bilirsen?
Başını refiqesinin köksüne sığındırdığında ağlamağı bariz bir hıçqırığa dönmüşdü.
-Onu silecem Sebiş!Heyatımdan tamam çıxaracam!
Daha sonra ise pıçıldadı.
-Çox sağol Sebiş.Söz verirem.Özümü ele alacam.Halıma bax,bir adam üçün özümu itirmiş veziyyetdeyem.O buna layiq deyil!
Günbe-gün artan baş gicellenmeleri ve ürek bulantılarına,ağır yorğunluq da qatılmışdı.Qızın bu halı Nanini narahat etse de Leylanı da hekime getmesi üçün tembeh etmeyi unutmamışdı.
Şirket otağına daxil olduğunda masasının üstünde böyük bir vazonun içine qoyulmuş qızılgüllerini görüb maraqla üzünde bir gülümseme yarandı.İreli gelib,güllerin qırağına ilişdirilmiş not kartını görüb,eline alaraq qaşlarını çatıb,heyecanla açdı.
"Mence qaşlarını çatmaq evezine gülümse gözellik..."
Evvelce qaşları heyretle yuxarı qalxdı.Daha sonra ise heyretle gülümsedi.Otaqdan çıxıb asistanının yanına geldiyinde hele de teeccübünü üstünden ata bilmemişdi.
-Zehra,içerideki güller hardandı?
-Gül şirketinin işçisi getirdi.Elave melumatım yoxdu Leyla xanım.
-Zeng edib,kimin gönderdiyini gör öyrene bilersen?Kartda ad yoxdu.
Otağına keçmeden qızın şirketle danışmağına qulaq asdı.
-Leyla xanım,qeti şekilde bildirdiler ki,gönderen şexs adının deyilmesini istemir.
Kim göndermiş ola bilerdi axı?Axşama kimi otağı qızılgül ateşine tutulduğunda marağı bire beş artmışdı.Gülleri kimin gönderdiyi ile bağlı heç bir melumat ala bilmemek ise marağını daha da çox artırmaqda idi.Ayağa qalxıb,yarım saat önce gelmiş,daha da tünd rengde olan qan qırmızısı qızılgüllere teref getdiyinde gözlerinin qabağı yene qaranlıq getirdi.Bu gün halı

<< 1 ... 132 133 [134] 135 136 ... 228 >>