ateşine tutan adamı axtar tap.Her kimdirse,mence böyük heyranınızdır Leyla xanım.
Qız evvel narahat halda yerine terpendi.Daha sonra ise cesaretini toplayaraq dillendi.
-Selim...Şey...Senden bir şey isteyecem.
-Ne lazımdırsa!
-Ona menden heç ne deme.Soruşmayacaq belke,amma sen yene de heç ne demee.Esas da xestexanada öyrendiyimiz meseleni heç deme!
-Leyla,bax...Mence...yeni,o bunu bilmelidi.
Gözleri qezeble kiçildi qızın.Sert baxışları bu defe adama dikdi hirsle.
-Bilmemelidi!Selim,mene heddsiz ağır şeyler dedi ve meni qovdu.Üstümde artıq heç bir hüququ yoxdu o insanın.Xahiş edirem Selim...Men...me onu heyatımdan silmeye çalışıram.Yeniden xatırlatma.
Qerarsızlıqla qarşısındakı qıza baxıb,her ne qeder istemese de başı ile razılıq verdi.
-Eger,Leyla,eger onu itirmeseydin,varlığını vaxtında bilseydin...
Gözlerine yığılan yaşları geri yolladı.Sözünü bitirmesine icaze vermeden,onun vermek istediyi sualı,tereddütsüz cavabladı.
-Onu dünyaya getirerdim!Fikirleşmeden hemde.
Üzünde kederli bir tebessüm yaranarken,gözlerini ondan qaçırıb,aşağı saldı.
-Bu dünyada yalnız menim olacaq yegane varlıq idi o...Yeni tebii birde artıq olmayacaq olan varlıq.Ve...o benim betnimde böyümeye davam etseydi,ondan bunu gizlemezdim.
Qollarını genc qıza dolayıb,sinesine möhkemce sıxdı onu.Sağollaşıb getdiyinde Leyla yeniden seslendi ona.Selim ayağını saxlayıb,geriye dönüb,qıza baxdığında,Leyla gülümseyerek bir qaşını yuxarı qaldırıb elave etdi.
-Amma ona deyı bilersenki,üç gün sonraki ihaleye boşuna eziyyet çekib,getmesin.Çünki o ihaleni men qazanacam!
Selim qehqehe ataraq yeniden dönüb yoluna davam etdiyinde,Leylanın üzündeki tebessüz azaldı,azaldı ve yox oldu.
Selimi yola saldığı anda,hava limanının binasından ucaboy ve yaraşığı ile diqqetleri üzerine çeken sarışın bir genc çıxdı.Havaya çıxıb,derinden nefes aldığında gülümsemesi bütün üzüne yayıldı.Qeribe lehcesi ile öz-özüne fısıldadı.
-Uşaqlığım...Seni geleceyim etmeye geldim.Selimin vecsizlikle "evlenirem!" demesi

<< 1 ... 139 140 [141] 142 143 ... 228 >>