qarşısında çaşıb qalan Ceyhun,evvelce onun zarafat etdiyini zenn etdi.Şirketdeki masasının arxasından qalxıb,Selimin qarşısında dayandı.Ciddi olduğunu anladığında qucaqladı dostunu.Selim,Zerif ile başına gelenleri üstü örtülü şekilde ona danışdığında,Ceyhunun üzünde kiçik bir tebessüm yaranmışdı.
-Ne gülürsen?Hamınnı bextine dilsiz-ağızsız biri çıxanda mene de maşallah meşede böyümüş bir amazon çıxdı.
Onun son dediklerini eşitdikde,özünü daha saxlaya bilmeyib,qeh-qehe ile gülmeye başladı.
-Amazon bir qiz ve sen?Sene vaxtında çox böyük-böyük danışma demişdim dostum.
Selim bilmiş-bilmiş bir qaşını yuxarı qaldırıb,Ceyhunun üzüne baxdığında onun da üzü gülürdü.
-Onu her halda o halda camaat içine çıxaracağımı düşünmürsen düzdü?
-Ne edeceksen?El-ayağını,haaa bağışla esas da ağzını bağlayıb toyda yanında oturdacaqsan?
-Yox canım.Bu qeder de dağ adamı deyilem men.Onu tanıdığım en zerafetli bir xanıma emanet tmişem.Amazonu bir leydiye çevireceyini deyib mene.Düzü,yazıq qızı deli eder deye düşünürem,amma…Her neyse.
-Niye?
-Zerif adı kimi zerif falan deyil.Salam deyene cehennem ol deyir.Bir düşüne bilirsen?Off deyesen yaman böyük bir sehv etmek üzreyem.
Dalğın halda gözünü bir nöqteye dikdi.
-Onsuzda o heçne öyrenen deyil.Adeten oğlanlara odun deyirler,amma bu,bizde tersinedi.Valla tam odun kimi bir qızdı.
Ceyhununsa helede gülmeye davam etdiyini görüb,gözlerini qısdı.Gözünün qabağına xestexana ootağına aid bir görüntü geldiyinde gözlerini yumdu ve dillendi.
-Leylanı görmeye getmişdim!
Eşitdiyi ile üzünde tebessümü donduğunda,özünü toplamağa çalışıb,gözlerini Selimden qaçırdı.Ellerini hara qoyacağını bilmeden,bir qeder duruxdu.Yerinden qalxıb,pencereye teref gedib,ellerini de cibine saldı.Boğazını temizleyib,özünü vecsiz göstermeye çalışdı.Tebii ki,Selime qarşı bu, alınmamışdı.
-Eminem ela idi!
Selim gülümsediyinde,gözünün önüne qızın kederli baxışları geldi.Xestexana otağında heç ne demeden sessizce eşitdikleri tesirinden göz yaşı töken,bütünlüyü ile çökmüş

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 228 >>